رابطه بهزیستی معنوی با اضطراب و افسردگی در بین جمعیت های عمومی، کارکنان بیمارستان و مراکز بهداشت در دوره همه گیری جهانی ویروس کرونا

چکیده سابقه و هدف: کووید 19 علاوه بر مشکلات جسمی، بحران های روان شناختی متعددی برای مردم ایجاد کرده که از جمله آنها افسردگی، اضطراب، وسواس و اختلال استرس پس از سانحه است. مشکلات روان شناختی ممکن است تاثیر بسزایی بر بهزیستی معنوی افراد داشته باشد. ازاین رو، هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی رابطه بین بهزیستی معنوی با اضطراب و افسردگی در بین جمعیت های عمومی، کارکنان بیمارستان و مراکز بهداشت در دوره همه گیری جهانی ویروس کرونا بود. روش کار: مطالعه حاضر توصیفی از نوع مقطعی است. جامعه آماری پژوهش شامل سه گروه از جمعیت های عمومی، کارکنان مراکز بهداشت و کارکنان بیمارستان­ها بود که از میان آنان نمونه ای به تعداد 450 نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شد. برای بررسی رابطه بین متغیرها از روش همبستگی استفاده شد. در این پژوهش همه موارد اخلاقی رعایت شده است و مولفان مقاله تضاد منافعی گزارش نکرده اند. یافته ها: نتایج آزمون همبستگی پیرسون در جمعیت عمومی نشان داد که افسردگی با اضطراب (497/0=r و 01/0>P) رابطه مثبت معنادار و بهزیستی معنوی با افسردگی (456/0-=r و 01/0>P) رابطه منفی معنادار داشت؛ ولی برای اضطراب (097/0-=r و 238/0>P) رابطه معناداری یافت نشد. در کارکنان مرکز بهداشت نیز چنین نتیجه ای یافت شد؛ بدین صورت که افسردگی با اضطراب (392/0=r و 01/0>P) رابطه مثبت و معنادار و بهزیستی معنوی با افسردگی (519/0-=r و 01/0>P) رابطه منفی و معنادار داشت؛ ولی با اضطراب (048/0-=r و 558/0>P) رابطه معناداری وجود نداشت. در کارکنان بیمارستان نیز نتایج نشان داد که افسردگی با اضطراب (592/0=r و 01/0>P) رابطه مثبت معنادار و بهزیستی معنوی با افسردگی (252/0-=r و 002/0>P) و اضطراب (194/0-=r و 018>P) رابطه منفی معنادار داشت. نتیجه گیری: بر اساس یافته های به دست آمده می توان گفت که در طول شرایط استرس زای همه گیری کرونا به دوره های آموزشی و مداخلات روان شناختی برای افزایش بهزیستی معنوی افراد و کاهش علائم اضطراب و افسردگی نیاز است. کلمات کلیدی: اضطراب؛ افسردگی؛ معنویت؛ کووید 19