بررسی رابطه تمایزیافتگی خود و شفقت به خود در دانشجویان متاهل

پژوهش حاضر با هدف رابطه تمایزیافتگی خود و شفقت به خود در دانشجویان متاهل دانشگاه آزاد اسلای واحد قم انجام شد. پژوهش از لحاظ هدف، بنیادی و از لحاظ ماهیت اجرا همبستگی مبتنی بر معادلات ساختاری بود. جامعه آماری این پژوهش، شامل کلیه دانشجویان متاهل دانشگاه آزاد اسلامی واحد قم در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۱ بودند که تعداد ۲۰۰ نفر با روش نمونه گیری هدفمند به عنوان نمونه انتخاب شدند. از پرسشنامه تمایزیافتگی (DSI) اسکورون و فریدلندر (۱۹۹۸)؛ شفقت به خود ( SCS) ریس و همکاران (۲۰۱۱) برای جمع آوری داده ها استفاده گردید. داده های جمع آوری شده با استفاده از معادلات ساختاری در نرم افزار AMOS مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد تمایزیافتگی خود بر خودشفقت ورزی رابطه مثبت داشته است.

Keywords:

تمایزیافتگی خود , شفقت به خود