بررسی اثر غلظت های نمک و گلوکز و منابع کربن و نیتروژن بر تولید بیوسورفکتانت توسط باکتری Lactobacillus amylolyticus

مقدمه: بیوسورفکتانت ها متابولیت هایی هستند که توسط میکروارگانیسم ها تولید می شوند و دارای کاربردهای گسترده در صنایع مختلف هستند. گروه مهمی از باکتری هایی که اسیدلاکتیک تولید می کنند لاکتوباسیلوس ها می باشند. یکی از خصوصیاتی که لاکتوباسیلوس ها دارند قابلیت آنها در تولید ترکیبات بیوسورفکتانت است. در این مطالعه به بررسی تولید و بهینه سازی میزان تولید بیوسورفکتانت د ر باکتری لاکتوباسیلوس آمیلولیتیکوس (IBRC-M ۱۰۹۱۰) پرداخته شد. روش کار: باکتری لاکتوباسیلوس آمیلولیتیکوس (IBRC-M ۱۰۹۱۰) از مرکز ملی ذخایر ژنتیکی ایران تهیه شد و اثر فاکتورهای نمک، گلوکز، کربن و نیتروژن بر تولید بیوسورفکتانت توسط این باکتری بررسی شود. تست های همولیز، گسترش روغن، پخش شدن قطره، شاخص امولسیفیکاسیون، بر روی بیوسورفکتانت تولید شده توسط این باکتری بررسی شد. اثر نمک (غلظت های ۰، ۲، ۴، ۶، ۸، ۱۰ گرم در هر لیتر)، گلوکز (غلظت های ۵، ۱۷، ۳۰ گرم در لیتر) منبع کربن (روغن مایع خوراکی، روغن نارگیل، ساکارز، نشاسته، گلیسرول) و منبع نیتروژن (آمونیوم سولفات، پتاسیم نیترات، آمونیوم کلراید، اوره) بر میزان تولید بیوسورفکتانت توسط باکتری لاکتوباسیلوس آمیلولیتیکوس بررسی شد. نتایج: لاکتوباسیلوس آمیلولیتیکوس دارای همولیز گاما، ایجاد هاله شفاف در گسترش روغن، حرکت شیرابه باکتری در سطح پارافیلم در تست قطره روغن بود. بیشترین میزان تولید بیوسورفکتانت توسط باکتری لاکتوباسیلوس آمیلولیتیکوس در غلظت گلوکز ۰۰ گرم در لیتر و غلظت صفر نمک بود. بیشترین رشد باکتری در منبع کربن روغن نارگیل و در گلیسرول بالاترین مقدار شاخص امولسیون کنندگی مشاهده شد. سولفات آمونیوم به عنوان منبع نیتروژنی برتر شناسایی گردید. میزان بیوسورفکتانت تولید شده ۰/۱۷ گرم برآورد شد. در بررسی فعالیت و پایداری امولسیون کنندگی مشخص شد بیوسورفکتانت تولید شده از نظر توان امولسیون کنندگی با لسیتین تقریبا برابری می کند. نتیجه گیری: می توان از بیوسورفکتانت تولید شده توسط باکتری لاکتوباسیلوس آمیلولیتیکوس به عنوان یک امولسیفایر طبیعی در صنعت استفاده کرد.

Keywords:

بیوسورفکتانت , لاکتوباسیلوس آمیلولیتیکوس , NaCl , گلوکز , منبع نیتروژن , منبع کربن