توسعه مدل بومی ارزیابی کاربردپذیری سیستمهای اطلاعات سلامت منطبق با تکنیک ارزیابی اکتشافی

مقدمه: کاربردپذیری، معیاری کیفی برای ارزیابی سیستم های اطلاعاتی می باشد که از طریق ارزیابی رابط-کاربری قابل سنجش می باشد. مشکلات رابط-کاربری می تواند باعث افزایش خطای کاربران، کاهش رضایت آنان، کاهش کارایی و عدم پذیرش سیستم های اطلاعاتی شود. از این رو سازمان بین المللی استاندارد، ارزیابی کاربردپذیری را برای پذیرش و پیاده سازی سیستم های اطلاعاتی توصیه می کند؛ لذا این مطالعه با هدف طراحی مدل بومی ارزیابی کاربردپذیری سیستم های اطلاعات سلامت منطبق با ارزیابی اکتشافی انجام گرفته است. روش: این مطالعه کیفی چند مرحله ای در سال ۱۳۹۹ انجام شد. جستجو در پایگاه های ScienceDirect، PubMed، Web of Science، Scopus، Civilica و Magiran انجام گردید. پس از احراز معیارهای ورود، مقالات نمره دهی شدند. سپس، مدل اولیه با استخراج داده ها از منابع کتابخانه ای ایجاد و با استفاده از تکنیک دلفی اعتبار سنجی شد و سرانجام مدل نهایی ارائه گردید. نتایج: مدل بومی با استفاده از سیزده اصل توسعه داده شد: ۱) شفافیت سیستم، ۲) تطابق بین سیستم و دنیای واقعی، ۳) کنترل و آزادی کاربر، ۴) همسانی و استانداردها، ۵) کمک به کاربران در شناسایی، تشخیص و اصلاح خطا، ۶) پیشگیری از خطا، ۷) شناخت به جای یادآوری، ۸) طراحی انعطاف پذیر، ۹) طراحی زیبا، ۱۰) راهنمایی و مستند سازی، ۱۱) مهارت، ۱۲) تعامل قابل احترام و محترمانه با کاربر، و ۱۳) حفظ حریم خصوصی. نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که بومی سازی ارزیابی کاربردپذیری سیستم های اطلاعات سلامت منطبق با ارزیابی اکتشافی و بر اساس منابع اطلاعاتی معتبر، رویکردی هوشمندانه است چراکه نه تنها موجب جلوگیری از فرآیندهای تکراری  می گردد بلکه با بهره گیری از بهترین و به روزترین منابع، ارائه با کیفیت ترین ارزیابی را ممکن می سازد.

Keywords:

Health information systems , Heuristic evaluation , Usability , سیستم اطلاعات سلامت , ارزیابی اکتشافی , کاربردپذیری