مدل مفهومی و ارزیابی سامانه پایش ازراه دور روان درمانی مبتنی بر خود گزارش دهی برای بیماران مبتلا به افسردگی

مقدمه: ناهنجاری های روحی و روانی آمار شیوع قابل توجهی در جهان و به خصوص در کشورهای در حال توسعه، مانند ایران، داشته و نیازمند به کارگیری و توسعه تهمیدات مختلف تشخیص، درمان، پایش و مراقبت می باشند. با توجه به ماهیت پایش ناهنجاری های روانی و به ویژه روش آزمون های خودگزارش دهی، می توان از قابلیت های دوراپزشکی برای پایش از راه دور مبتلایان به این گونه ناهنجاری ها استفاده نمود. هدف این مطالعه طراحی و مدل سازی سامانه پایش از راه دور روان درمانی مبتنی بر خودگزارش دهی برای ناهنجاری افسردگی می باشد. روش: در این مطالعه، ابتدا از طریق مرور متون و مشاهده سامانه های مشابه، مصاحبه با متخصصان روان پزشکی بیمارستان شهید بهشتی کرمان، پرستاران و بیماران این مرکز و ارائه و تحلیل پرسشنامه، نیازمندی های چنین سامانه ای احصاء شد و در قالب نمودارهایی نظیر کلاس و مورد کاربرد در UML۲.۰ ارائه شد. برای ارزیابی مدل از دو راهبرد ارزیای مبتنی بر سناریو و شبیه سازی استفاده شد. نتایج: با بررسی ۳۳ مطالعه مشابه و ۴۵ وب سایت مربوط به سامانه های مشابه، ۷ زیرسامانه حساب کاربری، آموزش، مشاوره، درمان، پایش، امور مالی و ارتباطات با تعاریف کامل آیتم های نیازمندی مربوطه تعریف و فهرست شدند و اقسام ارتباطات توسط نمودارهای UML ارائه گردید. همچنین در گام اول ارزیابی از بین ۲۰ سناریو، سناریوی نهایی توسط متخصصان تصویب شد. شاخص های شبیه سازی نشان دهنده بهره وری بالای سامانه است. نتیجه گیری: نتایج حاصل از ارزیابی سامانه پیشنهادی نشان می دهد که سامانه پیشنهادی از نظر معیارهای کیفی عملکرد قابل قبولی از خود نشان داده و تمام نیازمندی های کارکردی مورد انتظار را پوشش داده است.

Keywords:

Tele-monitoring , Self-inventory , Depression , Physical and logical modeling , Psychotherapy , پایش از راه دور , خود گزارش دهی , افسردگی , مدل سازی منطقی و فیزیکی , روان درمانی