تحلیل انتقادی رای وحدت رویه شماره ۸۱۰ ۴/ ۳/ ۱۴۰۰ هیئت عمومی دیوان عالی کشور
Publish place: Journal of Legal Studies، Vol: 16، Issue: 2
Publish Year: 1403
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 19
This Paper With 32 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JLSZUT-16-2_013
تاریخ نمایه سازی: 9 مرداد 1403
Abstract:
جواز یا منع تصرفات ناقل مشتری در مبیع در مدت خیار بایع، ازجمله موضوع های کاربردی است که پیوسته مورد بحث و سوال بوده است. اختلاف دیدگاه اندیشمندان موجب بروز این پرسش شده است که چنانچه خریدار در مدت خیار نسبت به انتقال مبیع به ثالث کند، تکلیف چیست؟ هیئت عمومی دیوان عالی کشور با صدور رای وحدت رویه شماره ۸۱۰- ۴/ ۳/ ۱۴۰۰ از دامنه ابهام های گذشته نکاسته و چنین تصرفاتی را جایز ندانسته است. این نوشتار ضمن تبیین سابقه فقهی موضوع، این رای را با مفاد قانون مدنی انطباق داده و در تعیین قلمرو اعمال رای به این نتیجه رسیده است که رای یادشده انطباق کاملی با قانون مدنی ندارد. ازاین رو پیشنهاد شده است تا در مقام عمل، مفاد رای تنها در موضوع هایی جریان یابد که عینا با رویداد منتهی به صدور رای منطبق باشد و در سایر قضایا به عموم مواد قانون مدنی عمل شود؛ بنابراین رای صرفا باید در بیع شرط یا در مواردی که عدم تصرفات ناقل بر مشتری شرط شده است، اعمال شود. روش پژوهش در این مطالعه، تحلیلی – کتابخانه ای است.
Keywords:
شرط خیار , استرداد مبیع , تفسیرپذیری رای وحدت رویه , بیع شرط , رای وحدت رویه شماره ۸۱۰- ۳/۴/۱۴۰۰ دیوان عالی کشور
Authors
جواد حسین زاده
عضو هیات علمی دانشکده حقوق دانشگاه علم و فرهنگ. تهران. ایران.
حسین قهاری
دانشکده حقوق، دانشگاه علم و فرهنگ
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :
