بازخوانی و تطبیق کهن الگوی قربانی در شاهنامه و ایلیاد و ادیسه هومر

مقاله حاضر به تحلیل و مقایسه استفاده از عنصر قربانی در سه اپیک شاهنامه، ایلیاد و ادیسه می پردازد. در شاهنامه ی فردوسی، عنصر قربانی به صورت غیرمستقیم و با اشاره های نمادین به کار می رود. به طور کلی، مقایسه ی این سه اپیک، تفاوت ها و تمایزهایی را در استفاده از عنصر قربانی در هر یک از این آثار برجسته می کند. در شاهنامه، قربانی تلاش برای رسیدن به هدف ها و تحقق آرزوها با معنویت و قدرت روحانی است. اما در ایلیاد، قربانی شدن بیشتر برای جلب توجه و استدلال خدایان استفاده می شود و به حداقل تلاش برای تحقق ایده ها و ارزش های انسانی مربوط می شود. این تفاوت ها ما را به تفکر در مورد استفاده ی گوناگون از عنصر قربانی در این اپیک ها می کشاند. در پرده های مختلف این اپیک های کلاسیک، عنصر قربانی به شکل ها و معانی مختلفی در آمده است که مطالعه عمیقتر زوایای مختلف آنها می تواند نقش مهمی در درک عنصر قربانی از دیدگاه هر یک از این اپیک ها داشته باشد.

Keywords:

بازخوانی , الگوی قربانی , شاهنامه , ایلیاد , ادیسه هومر. فردوسی.