جایگاه مصلحت در سیره و سخن امام علی (ع)

اسلام دین خاتم است و این امر مستلزم ظرفیت این دین آسمانی در پاسخ به نیازهای بشر در همه زمان ها، مکان ها و شرایط مختلف است. بخش عظیمی از این ظرفیت معلول اصل مهم مصلحت حکیمانه و منطبق با فطرت است. در سیره و سخنان امام علی(ع) این اصل مهم از جایگاه ویژه ای برخوردار است به گونه ای که با استناد به آن می توان به رهیافت های نوینی در این باره نائل شد. مصلحت شامل مصالح دین و جامعه هر دو می شود. شیوه مصلحت یابی حضرت از طریق مشورت، نصیحت، امر به معروف و نهی از منکر و بهره گیری از تجربه و دانش متخصصان انجام می گیرد. مصالح عامه، حکومتی و قانونی، سازمانی و حرفه ای و مصالح شخصی، انواعی از مصلحت است که آن حضرت مورد توجه و تاکید قرار داده است.

Keywords:

مصلحت حکیمانه , تدبیر امور , امام علی(ع) , مصلحت دین , مصلحت جامعه