اثربخشی برنامه تقویت ذهنی سازی والدین دارای کودک مبتلا به دیابت نوع یک بر استرس فرزندپروری: مطالعه تک آزمودنی
Publish place: Journal of Diabetes Nursing، Vol: 12، Issue: 2
Publish Year: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 19
This Paper With 14 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JDN-12-2_003
تاریخ نمایه سازی: 13 مرداد 1403
Abstract:
مقدمه و هدف: با توجه به اهمیت نقش والدین در سلامت جسمی - روانی کودک به ویژه در شرایط رویارویی با بیماریهای مزمن، این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی برنامه تقویت ذهنی سازی والدین دارای کودک مبتلا به دیابت نوع یک بر استرس فرزندپروری انجام گرفت.
مواد و روش ها: روش پژوهش این مطالعه نیمه آزمایشی با ساختار طرح تک آزمودنی است. گروه نمونه به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند و شامل ۴ نفر از والدین دارای کودک ۸ تا ۱۲ ساله مبتلا به دیابت نوع یک هستند. آزمودنی ها در هشت جلسه دو ساعته در برنامه تقویت ذهنی سازی والدین دارای کودک مبتلا دیابت نوع یک شرکت کردند و پرسشنامه استرس فرزندپروری را به ترتیب در مراحل خط پایه، حین مداخله، پس از مداخله و پیگیری برنامه تکمیل نمودند تا اثربخشی این برنامه بر استرس فرزندپروری بررسی شود.
یافته ها: داده ها بر اساس معیارهای تحلیل ترسیمی و شاخص تغییر پایا بررسی شد. نتایج نشان داد برنامه طراحی شده ضمن برخورداری از اعتبار کافی، بر کاهش استرس فرندپروری موثر بوده و اثربخشی در مرحله پیگیری نیز ادامه داشته است.
نتیجه گیری: با توجه به اعتبار برنامه تقویت ذهنی سازی و اثربخشی آن، پیشنهاد میشود این برنامه جهت کاهش استرس و کمک به والدین کودکان مبتلا به دیابت نوع یک به طور گسترده اجرا شود و همچنین برای والدین در شرایط فشارزا یا دارای کودک مبتلا به دیگر بیماریهای مزمن نیز مناسب سازی و اجرا گردد.
Keywords:
Mentalization of Parents , Children with Type ۱ Diabetes , Parental Stress. , ذهنی سازی والدین , کودکان مبتلا به دیابت نوع یک , استرس فرندپروری
Authors
طیبه مدنی فر
Department of Counseling, Khomeinishahr Branch, Islamic Azad University, Khomeinishahr/Isfahan, Iran
پریسا سادات سید موسوی
Shahid Beheshti University, Family Research Institute, Tehran, Iran
مهین هاشمی پور
Metabolic Liver Disease Research Center, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran
مهدی تبریزی
Department of Counseling, Khomeinishahr Branch, Islamic Azad University, Khomeinishahr/Isfahan, Iran
مجید کوهی اصفهانی
Behroyan Scientific Company, Isfahan, Iran
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :
