سرطان دومین عامل مرگ و میر در سراسر جهان است . با وجود تعدادی از مطالعات انجام شده، مکانیسم موثر برای درمان
سرطان هنوز به طور کامل شناخته نشده است .
آپوپتوز نوعی مرگ برنامه ریزی شده سلولی است که منجر به حذف منظم و کارآمد سلول های آسیب دیده، مانند سلول های یا در حین رشد می شود.
آپوپتوز می تواند توسط سیگنال هایی از داخل سلول، مانند استرس ژنوتوکسیک ، یا DNA ناشی از آسیب سیگنال های بیرونی ، مانند اتصال لیگاندها به گیرنده های مرگ سطح سلول، ایجاد شود.
آپوپتوز مرگ برنامه ریزی شده سلولی است که برای رشد و بقای موجودات زنده ضروری است . این یک برنامه خودکشی منظم است که در آن سلول ها آنزیم های خاصی را فعال می کنند که جزء هسته ای خود و اجزای پروتئینی مختلف هسته و سیتوپلاسم را حل می کنند. اختلال در این مسیر تنظیمی ممکن است منجر به بیماری های مختلفی مانند بیماری های خود ایمنی ، بیماری های عصبی و
سرطان شود. مکانیسم های بالقوه
آپوپتوز و نقش آن در
سرطان مورد بحث قرار می گیرد. توانایی
آپوپتوز برای تعدیل زندگی یا مرگ یک سلول نیز به دلیل پتانسیل درمانی فوق العاده آن شناخته شده است . درک مکانیسم های این بررسی بینش بهتری را در مورد پاتوژنز بیماری های مختلف از جمله
سرطان به ما می دهد و افق های جدیدی را به روی رویکردهای درمانی باز می کند. در این بررسی ، ما برخی از مولکول های تنظیم کننده کلیدی را معرفی می کنیم که مسیرهای آپوپتوز، گیرنده های مرگ بیرونی و درونی را کنترل می کنند، درمورد اینکه چگونه نقص در مسیرهای
آپوپتوز به
سرطان کمک می کند، و چندین عامل در حال توسعه برای هدف قرار دادن
آپوپتوز را فهرست می کنیم .