مرمت و باززنده سازی بناهای باارزش معماری سنتی ایران؛ نمونه موردی"سرای روشن"

فراموشی و بلااستفاده ماندن بناهای با ارزش بومی و تاریخی باعث آسیب هایی چون از بینرفتن بافت با ارزش تاریخی فرهنگی شهر، پیدایش دیدگاه سطحی به معماری بومی و داشته هایتجربی، رواج تفکر بسازبفروشی و ... گشته است. همه ی این عوامل به خلق بناهایی ماشینی،فاقد همخوانی با هویت منطقه و درنهایت به هرج ومرج منظر شهری ختم گشته است. این مقالهسعی دارد مهم ترین ویژگی های احیا و مرمت ابنیه ی ارزشمند تاریخی مانند زنده ماندن بنا وارتقاء سطح منظر فرهنگی شهر را در قالب مرمت و احیای کی نمونه موردی نشان دهد. لازم بهذکر است که رو کیرد جمع آوری اطلاعات در این پژوهش در بهک ارگیری نمونه موردی به صورتبرداشت میدانی و در بدنه مقاله نیز استناد از مراجع کتابخانه ای است. این مقاله برگرفته ازمرمت کی بنای تاریخی توسط نگارنده به نام "سرای روشن" در اواسط سال ۱۳۷۰ در خیابانناصرخسرو که کیی از مهم ترین خیابان های تاریخی شهر تهران است، می باشد. این ساختمانمربوط به دوره پهلوی اول و سال ساخت آن ۱۳۱۱ شمسی است. از سرای روشن به عنوان کیی ازاولین مجتمع های تجاری تهران یاد می شود که جداره ی آن معماری خاص و متفاوتی نسبت بهدیگر ساختمان های خیابان ناصرخسرو دارد.حفظ و بازسازی بناهای ارزشمند گذشته به عنوان کیمنظر فرهنگی تاریخی در بافت شهری تهران از کیسو منجر به بازشناسی فرهنگ و شیوه زندگیاجداد کهن و آموزش آن به نسل امروزی خواهد شد و از سویی دیگر می توان از معماری بافتجهت ارائه ی طرح پیشنهادی برای بناهای نوساخت منطقه بهره برد و با برجسته نمودن سیمایکالبدی بافت به حفظ هویت تاریخی خیابان و ارتقاء کیفیت محیطی کمک کرد

Keywords:

مرمت , باززنده سازی , معماری سنتی , سرای روشن