بررسی رابطه ی هوش اجتماعی و تاب آوری بین دانشجویان دانشگاه هرمزگان

Publish Year: 1402
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 74

This Paper With 8 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

MAHALLAT01_019

تاریخ نمایه سازی: 14 مرداد 1403

Abstract:

از مهمترین توانایی های انسان که باعث سازگاری موثر با عوامل خطر می شود تاب آوری است و از عواملی که می تواند به تقویت تاب آوری در افراد کمک کند هوش اجتماعی می باشد. هوش اجتماعی مجموعه ای از مهارت ها وتوانایی های فردی است که کمک می کند با موقعیت های دشوار راحت تر کنار بیایند. نوع تحقیق، توصیفی - همبستگی بود. جامعه ی آماری پژوهش شامل کلیه دانشجویان دانشگاه هرمزگان در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۳ به تعداد ۶۰۰۰ نفر بود که با استفاده از فرمول کوکران و به به روش نمونه گیری تصادفی، ۳۶۱ نفربه عنوان نمونه انتخاب شدند جهت اندازه گیری هوش اجتماعی از پرسشنامه ۲۱ گویه ای در سه مولفه پردازش اطلاعات اجتماعی، آگاهی اجتماعی ومهارت های اجتماعی در طیف پنج درجه ای لیکرت استفاده شد. مقیاس تاب آوری: این ابزار ۲۵ گویه ای در ابتدا توسط کانر ودیویدسون در طیف پنج درجه ای لیکرت از هرگز تا همیشه طراحی شده است.پایایی پرسشنامه ها از طریق ضریب آلفای کرونباخ برای هوش اجتماعی ۰/۶۷۶ وتاب آوری ۰/۹۰۵ برآورد گردید که حاکی از پایایی بالای ابزار اندازه گیری است. تحلیل داده ها در سطح توصیفی (فراوانی،درصد،میانگین و واریانس) واستنباطی (آزمون تی،ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون) با استفاده از نرم افزار اس پی اس اس انجام گرفت. یافته ها نشان می دهد میانگین هر یک از مولفه های هوش اجتماعی و تاب آوری از میانگین فرضی ۳ بیشتر بود. بالاترین میانگین در بین مولفه های هوش اجتماعی پردازش اطلاعات ۳.۲۶۸۲ و برای تاب آوری تاثیر معنوی ۳.۶۵۰۹ بود. مطابق پژوهش انجام شده دانشجویان دانشگاه هرمزگان تا حد زیادی رفتار د یگران را میتوانند پیش بینی کنند، احساسات دیگران را درک کنند و خود را به راحتی با دیگران وفق دهند و افراد را غیر قابل پیش بینی نمی دانند و غالبا در پیدا کردن موضوعات مکالمه ای خوب مشکل ندارند و توانایی خارج شدن از فشار های محیطی و روانی را دارند و غالبا افراد تاب آور با هوش اجتماعی متناسب به شمار می آیند.

Authors

شاهین والی

دانشجوی دوره ی کارشناسی دانشگاه هرمزگان

بهاره طهماسبی

دانشجوی دوره ی کارشناسی دانشگاه هرمزگان