برنامه ریزی اکوتوریسم شهرهای ساحلی با تاکید بر معیارهای گردشگری پایدار (نمونه موردی: شهر بندرعباس)

یکی از منابعی که به صورت عمده می تواند درآمدهای قابل توجهی را رقم زده و با بالا بردن تولید ناخالص ملی، در نهایت درآمد ملی را در صحنه بین المللی افزایش دهد، صنعت توریسم و به خصوص اکوتوریسم می باشد. شهر بندرعباس با وجود شرایط اقلیمی، مواهب فراوان طبیعی خاص و منحصر بفرد و بهره مندی از سواحل زیبای خلیج فارس می تواند به عنوان یکی از قطب های بزرگ جهانگردی مطرح باشد. متاسفانه این شهر بندری، به دلیل مشکلاتی از جمله عدم مدیریت مناسب و واحد، تبلیغات نامناسب، ناآگاهی گردشگران از جاذبه ها، مشارکت کم بخش خصوصی، بی توجهی مسئولین به منابع اکوتوریسمی دچار ناهمخوانی در توانایی بالفعل و توانایی بالقوه ی گردشگری شهری شده است. همچنین به دلیل فقدان امکانات و زیرساخت های لازم از این جاذبه ها چندان استقبال نمی شود. در صورتی که با توجه خاص به این جاذبه ها، رونق گردشگری و در راستای آن رونق اقتصادی و اشتغال زایی برای مردم منطقه بیش از پیش دیده خواهد شد. بر این مبنا این تحقیق با هدف برنامه ریزی توسعه اکوتوریسم پایدار در شهر ساحلی بندرعباس با روش توصیفی-تحلیلی و مدل SWOT-QSPM در دو بعد جغرافیایی – زیست محیطی و کالبدی انجام شده است. نتایج به دست آمده از این تحقیق نشان می دهد که راهبرد های بعد زیست محیطی از نوع اقتضایی و راهبرد های بعد کالبدی از نوع تهاجمی به دست آمده است.

Keywords:

بر نامه ریزی , اکوتوریسم , شهرهای ساحلی , گردشگری پایدار , مدل SWOT , بندرعباس