بررسی تاثیر تغییرات عیارحد در طراحی و پارامترهای اقتصادی معدنکاری روباز (مطالعه موردی)

طراحی بهینه ی پوسته نهایی برای استخراج یک ذخیره معدنی با استفاده از روش روباز که همان تعیین محدوده نهایی پیت استخراج بر اساس بیشینه ی ارزش خالص فعلی می باشد، با توجه به کاهش ذخایر معدنی و عیار آنها بسیار حائز اهمیت است. در این مقاله با داشتن مدل بلوکی نهایی ذخیره قابل استخراج از یک آنومالی از معدن سرب و روی انگوران، بدون توجه به ارزش خالص فعلی و با هدف برداشت بیشترین ذخیره از مدل ذکر شده با استفاده از نرم افزار دیتاماین با کمترین میزان عیار حد قابل استخراج یک پیت استخراجی طراحی کرده و با استخراج اطلاعات مربوط به میزان خاکبرداری و خاکریزی از نرم افزار نسبت باطله برداری محاسبه شده است، سپس داده های مربوط به پوسته نهایی پیت استخراجی را در نرم افزار ان پی وی یا همان عیارحد بررسی کرده و نتایج مورد تحلیل قرار گرفته است و در نتیجه گیری نهایی با مقایسه نسبت باطله برداری در دو روش ذکر شده می توان فهمید که چرا توجه به ارزش خالص فعلی اهمیت دارد. همچنین بوسیله نرم افزار در پنج سناریو با عیارحد متفاوت پوسته نهایی را مدل سازی کرده و در هر سناریو دو مولفه ی ارزش خالص فعلی و نسبت باطله برداری مورد بررسی قرار گرفته است و با دیدگاه اقتصاد مهندسی در بهینه سازی ارزش خالص فعلی عیار حد ۲۰ درصد برای روی در این آنومالی انتخاب شده است. بدلیل اینکه در این آنومالی روی تناژ بیشتری نسبت به سرب دارد در این تحقیق بر روی ماده معدنی روی تمرکز شده است.

Keywords:

محدوده نهایی , نسبت باطله برداری , ارزش خالص فعلی , دیتاماین , پوسته نهایی