مقایسه اثر ۸ هفته تمرینات ترکیبی مقاومتی و پلایومتریک بر توان انفجاری و چابکی نوجوانان والیبالیست ماهر و مبتدی

ورزش والیبال شامل حرکات انفجاری و چابکی است که هر ورزشکاری برای توسعه کارایی خود نیاز به تقویت این فاکتورهای جسمانی دارد امروزه مربیان به دنبال انتخاب تمریناتی هستند که در کمترین زمان بهترین بازدهی برای بازیکنان خود داشته باشند.لذا هدف از تحقیق حاضر بررسی تاثیر یک دوره تمرینات ترکیبی (پیچیده) بر توان انفجاری و چابکی نوجوانان والیبالیست ماهر و مبتدی بود. بدین منظور ۲۴ نوجوان والیبالیست با دامنه سنی ۱۴ تا ۱۶ سال به تمرین دعوت شدند.آزمودنی ها به سه گروه ماهر ( SG )، مبتدی ( BG ) و کنترل ( CG ) تقسیم شدند.گروه ماهر سابقه یک دوره تمرینات مقاومتی بالستیک با فاصله ۶ ماه از پژوهش دارا هستند.گروه ماهر و مبتدی در یک برنامه ورزشی ۸ هفته ای (هفته ای سه جلسه) که ترکیبی از یک ست تمرین مقاومتی و بلافاصله تمرین پلایومتریک که پشت سرهم بودند شرکت کردند. گروه کنترل نیز در تمرینات شرکت نکردند و تمرینات عادی با توپ را ادامه دادند.برای محاسبه توان انفجاری از آزمون های سارجنت (پرش عمودی)، پرش اسپک و پرش جفت طولی و برای فاکتور چابکی از آزمون ۹ × ۴ استفاده گردید. از تیتست زوجه ( وابسته ) برای ارزیابی داده های پیش و پس از دوره تمرینی استفاده شد. بر اساس یافته ها تمرینات ترکیبی تاثیر معناداری ( ۰.۰۵ > p ) بر بهبود عملکرد هر دو گروه ماهر و مبتدی نسبت به گروه کنترل داشتند و همچنین درصد تغییرات میانگین و شیب نمودارها افزایش عملکرد بیشتری در گروه مبتدی که سابقه این نوع تمرینات را نداشته اند مشاهده شد. بکارگیری تمرینات ترکیبی به ویژه پروتکل های متنوعی که در طول سال انجام نشده است میتواند باعث بهبود عملکرد انفجاری و چابکی بازیکنان والیبال شود.

Keywords:

تمرینات ترکیبی , والیبال , پلایومتریک , مقاومتی , توان انفجاری