تاثیر یک دوره مصرف مکمل کوئرستین بر بیان ژن NRF۱ در دوران بی - تحرکی در رت های فعال بعد از یک دوره تمرین HIIT

هدف از این پژوهش، تعیین اثر مکمل کوئرستین در دوران بی تحرکی بر مسیر سیگنالینگ NRF۱ هست . همچنین محققان به دنبال پاسخ به این سوال هستند که آیا مصرف مکمل کوئرستین، می تواند در پیشگیری از آتروفی در دوران بی تحرکی مفید باشد؟ در این پژوهش، ۳۰ سر موش نر صحرایی ۲ ماهه نژاد اسپررا داولی ( وزن =۸۰ / ۱۱±۲۹۵ گپرم ) انتخاب شدند و در ۲ گروه ; کنترل ( ۶=n ) و تمرین ( ۲۴=n ) قرار گرفتند . تمرین تناوبی با شدت ۱۶ متر در هفته اول آغاز شد و در هفته هشتم به سرعت ۳۰ متر در دقیقه رسید . پس ازآن، رت های گروه کنترل و ۶ رت از گروه تمرین کشته شدند . سپس مابقی گروه تمرین ( ۱۸=n ) به صورت تصادفی به سه گروه ( بی تمرینی، بی تحرکی و بی تحرکی همراه با مصرف مکمپل کوئرستین ) تقسپم شدند . پس ازآن،گروه های بی تحرک به مدت ۱۴ روز بی حرکت شدند و در این دوران به گروه مکمل، مکمل کوئرستین با دوز ۴۰۰ میلی گرم درروز خورانده می شد . پس از اتمام دوره ۱۴ روز، رت ها کشته شدند و میزان بیان ژن NRF۱ عضلات نعلی ازمودنی ها اندازه گیری شد . میانگین وزنی رت ها نسبت به گروه کنترل و دو گروه دیگر ( بی تمرین و بی تحرک ) بالاتر بود ( ۰۰۱ / ۰ = P). از طرف دیگر پس از ۱۴ روز، میزان بیان ژن NRF۱ در گروه بی تحرک همراه با مصرف کوئرستین بیشترین سطح و در گروه بی تحرک کمترین سطح بیان ژنی را داشت ( ۰P=۰.۰۰۴) نتایج تغییرات نشان داد با مصرف مکمل کوئرستین، می توان انتظار حداقلی کاهش در وزن عضله و بیان ژنی NRF۱ در بی تحرکی داشت.

Keywords:

بی تحرکی , رت های فعال , مکمل کوئرستین