مدل خط مشی گذاری عمومی مبتنی بر رویکرد اقتصاد رفتاری با روش فراترکیب

رویکردهای میان رشته ای یکی از روش های موفق حل مسائل مزمن و قدیمی در رشته های علمی در سال های اخیر بوده است. دولت ها در دوران مدرن از طریق خط مشی گذاری عمومی با مسائل جامعه مواجه و برای حل آن تلاش می کنند. میزان تحقق خط مشی های عمومی معرف میزان موفقیت دولت در پیشبرد اهداف خویش و حل مسائل جامعه است. از طرف دیگر شکست خط مشی گذار به معنای شکست خط مشی عمومی است. کاهش نرخ شکست خط مشی مسئله پژوهش پیشرو است. بدین منظور از کاربست رویکرد اقتصاد رفتاری در خط مشی گذاری عمومی استفاده شده است. اقتصاد رفتاری با توصیف و پیش بینی رفتار بازیگران و ذی نفعان کلیدی خط مشی امکان ارتقاء کیفیت خط مشی را فراهم می آورد. از این روی و باتوجه پژوهش های موجود در این حوزه روش فراترکیب در دستورکار قرار گرفت. در نهایت با انتخاب و تحلیل نظام مند ۲۰ پژوهش معتبر و مرتبط از حدود ۱۰۰ پژوهش مرتبط اولیه، مدلی چهار مرحله ای برای تدوین خط مشی های عمومی و فهرستی از ۱۷ مولفه رفتاری موثر شامل اثر تایید اجتماعی، اثر لنگر، اثر فریب گر، اثر مرجع پیام، اثر هیجانات، اثر مالکیت، اثر عزت نفس، اثر تعهد، اثر رفتار منصفانه، اثر تنزیل هذلولی، اثر وبر-و یشنر، معماری انتخاب، تلنگر، هدایت ضمنی، قاعده مبنا، اثر قاب بندی و مشوق ها به تفکیک هر مرحله در فرایند خط مشی گذاری عمومی بدست آمد.

Keywords:

خط مشی گذاری عمومی , شکست خط مشی , اقتصاد رفتاری , رویکرد میان رشته ای , فراترکیب