رابطه مدیریت استعداد با توسعه مهارت های یادگیری ترکیبی: آزمون نقش میانجی انگیزه خودمختار در بین دانش آموزان دوره ابتدایی

پیشینه و اهداف: پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه مدیریت استعداد با توسعه مهارت های یادگیری ترکیبی و نقش میانجی انگیزه خودمختار در بین دانش آموزان انجام گرفته است. روش ها : روش تحقیق این پژوهش، توصیفی- همبستگی از نوع مدل یابی معادلات ساختاری است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش آموزان دختر دوره ابتدایی شهرستان ارومیه در سال تحصیلی ۱۴۰۳-۱۴۰۲ است. حجم نمونه با استفاده از جدول کرجسی- مورگان ۳۸۴ نفر تعیین شد. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه های استاندارد مدیریت استعداد احمدی و همکاران (۱۳۹۳)، ارزیابی کیفیت یادگیری دانش آموزان رحمانی آخکند (۱۳۸۹) و انگیزه خودمختار نانسی (۲۰۰۸) استفاده شد و پایایی و روایی آن ها تایید شد. یافته ها: نتایج نشان داد که مدیریت استعداد با توسعه مهارت های یادگیری ترکیبی، رابطه مثبت و معناداری دارد. رابطه بین مدیریت استعداد با انگیزه خودمختار نیز مثبت و معنادار است. رابطه غیرمستقیم، مثبت و معنادار مدیریت استعداد با مهارت های یادگیری ترکیبی از طریق انگیزه خودمختار نیز تایید شد. نتیجه گیری: با توجه به یافته های تحقیق، توصیه می شود توسعه برنامه های مدیریت استعداد و ارتقای انگیزه خودمختار دانش آموزان، به منظور تقویت و توسعه مهارت های یادگیری ترکیبی آن ها در مدارس تقویت شود.

Keywords:

مدیریت استعداد , توسعه مهارت ها , یادگیری ترکیبی , انگیزه