نقش واسطه ای رضایت از نیازهای روانی در رابطه تجربه شرم و تمایزیافتگی

مطالعات پیشین نشان دادند که شرم و تمایزیافتگی با یکدیگر رابطه منفی معنادار دارند اما پژوهشی که نقش واسطه ای نیازهای روانی (خودپیروی، شایستگی و ارتباط) را مورد مطالعه قرار دهد انجام نگرفته است. مطالعهحاضر با هدف بررسی نقش واسطه ای نیازهای روانی در رابطه ی بین شرم و تمایزیافتگی صورت پذیرفت. ۲۵۰ دانشجو از دانشگاه های شهر تهران در سال تحصیلی ۱۴۰۱ - ۱۴۰۲ به روش نمونه گیری در دسترس انتخابشدند. . برای گردآوری اطلاعات از سه ابزار پرسشنامه عاطفه خودآگاه- ۲ تانگنی ( ۱۹۸۹ )، فرم کوتاه پرسشنامه تمایزیافتگی خود دریک ( ۲۰۱۱ ) و پرسشنامه نیازهای بنیادین روانی گاردیا، دسی و ریان ( ۲۰۰۰ ) استفاده شد. به منظور تحلیل اطلاعات گردآوری شده، از مدلیابی معادله ساختاری در سطح معناداری ۰۵ / ۰ و بررسی میزان انطباق مدل با واقعیت از نرم افزارهای SPSS نسخه ۲۴ و نرم افزار R.۴.۳.۱ استفاده شد. یافته های پژوهش نشان می دهد که مدل مفروض برازش مطلوب دارد و نیازهای بنیادین روانی در هر سه بعد (خودپیروی، شایستگی و ارتباط) می تواند نقش میانجی در رابطه تمایزیافتگی و تجربه شرم داشته باشد.

Keywords:

شرم , تمایزیافتگی , نیازهای روانی