ایجاد رابطه باز مصرف پسماند لجن آهن صنعت شفت سازی و صنعت ساختمان

یکی از راهبردهای اصلی در دستیابی به توسعه پایدار با توجه به گسترش زندگی شهری و رشد صنایع مدیریت پسماند بویژه پسماندهای صنعتی است. پسماندهای صنعتی علاوه بر آثار مخرب زیست محیطی پتانسیل افزایش نرخ حوادث و یا بیماری های شغلی را نیز دارند. لذا دستیابی به بهترین شیوه مدیریت پسماند که منجر به حذف خطر در محیط های کاری ، کاهش هزینه های ناشی از مدیریت پسماند ، حفظ منابع با دستیابی به شیوه های صحیح بازیافت و یا بازمصرف شود ، شیوه ای است که این روزها در تمام جوامع بشری مورد بررسی و ارزیابی قرار گرفته است . امروزه بخشی از تولید فولاد در سراسر جهان به شیوه های بازیافتی تولید می شود . فرآیند بازیافت فولاد علاوه بر صرف وقت به لحاظ مصرف انرژی گران نیز می باشد بنابراین ایجاد یک مسیر کوتاه تر و کم هزینه تر جهت بازیافت یا باز مصرف پسماندهای فولادی از نظر کاهش اثرات سلامتی ، زیست محیطی و اقتصادی نوآورانه و سودمند به نظر می رسد . صنعت شفت سازی که از صنایع فلزی قطعه ساز می باشد جز صنایع مهم و حیاتی در هر کشوری است که ارتباط تنگاتنگی با صنایعی نظیر خودرو سازی دارد. ماده ی اولیه در کارخانجات شفت سازی بشکل غالب و عمده میلگردهایی با جنس فولادی است که در فرآیند تولید نظیر تراشکاری ، فرزکاری، سوراخکاری ، آج زنی تا سنگ زنی و ... به قطعات کوچکتر تبدیل شده ، شکل دهی و در نهایت پرداخت می شوند . در نتیجه عمده پسماند به جا مانده شامل پلیسه های آهن و لجن آهن حاصل از فرآیند سنگ زنی و پرداخت قطعات فلزی تولید شده می باشد . پلیسه ها ی فلزی به لحاظ ویژگی های خود عاری از هرگونه مخاطره شغلی و زیست محیطی می باشند و از لحاظ اقتصادی نیز بعنوان ضایعات میلگرد با مقبولیت خوبی به فروش می رسند اما لجن آهن که حاصل از فرآیند سنگ زنی است و به لحاظ میزان تولید بعد از پلیسه دومین پسماند صنعت شفت سازی را به خود اختصاص می دهد با توجه به میزان آهن بسیار زیاد و همچنین سیلیس ، بعنوان دومین عنصر فراوان آن ، از مقبولیت خرید چندانی برخوردار نیست . پسماند لجن آهن در زمان مرطوب بودن عاری از مخاطرات شغلی است اما پتانسیل بالقوه خود را در ایجاد خطر با از دست دادن آب خود و تبدیل به خاکه شدن به بالفعل تبدیل خواهد کرد و با افزایش نرخ ریز گردهای حاوی عناصری همچون سیلیس ، بیماری های شغلی و اثرات زیست محیطی مخرب بارزی خواهد داشت . لذا هدف از این تحقیق بررسی لجن حاصل از فرآیند سنگ زنی یک کارخانه قطعه سازی (شفت خودرو) و ارائه راهکار مناسب و کم هزینه جهت ایجاد یک رابطه معنا دار میان پسماند یک صنعت و استفاده مجدد در صنعت دیگر ی همچون صنعت کشاورزی،ریخته گری و یا ساختمان سازی و تبدیل تهدیدات پسماند در یک صنعت به فرصتهای جدیدی برای تولید محصولی با کیفیت بهتر و کم هزینه تر در صنعت دیگری است. در این مقاله یک مسیر بازمصرف فولاد و سلیس از لجن آهن در صنعت قطعه سازی پیشنهاد شده است .

Keywords:

پسماند , شفت خودرو , بازیافت , لجن آهن , ساختمان سازی