تاثیر رهبری پدرسالارانه بر احساس تنهایی در کار
Publish Year: 1403
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 77
This Paper With 15 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
NCMR07_019
تاریخ نمایه سازی: 15 مرداد 1403
Abstract:
احساس تنهایی، که به عنوان ادراک عدم وجود روابط مناسب با دیگران تعریف میشود، در شرایط کاری سخت احساس میشودکه این تنهایی منجر به پیامدهای منفی برای فرد، سازمان و جامعه می شود، که این یک خطری مهم برای کارکنان و مدیرانسازمانها به شمار میرود. کنترل کنندگان خط مترو که دارای مسئولیت منظم نگاهداشتن حرکات مترو برای جلوگیری ازتصادفات و تاخیر احتمالی میباشند. مسئولیت های سنگین، حجم کار بالا و کار شیفتی، شرایط کاری سخت و ویژه ای را تحملمیکنند. شرایط نام برده شده موجب میشود که این کارکنان به شدت تنهایی در کار را احساس کنند که دارای اثرات منفی برروی سلامت و بهرهوری فرد و سازمان میباشد. یکی از مهمترین عوامل سازمانی تاثیرگذار بر احساس تنهایی در محل کار سبکرهبری است. رهبری پدرسالارانه که نوعی از سبک رهبری است که در جامعه ی ایرانی و در میان مدیران مرسوم است ، به عنوانمتغیری در نظر گرفته شده است که میتواند میزان احساس تنهایی در کار را با ایجاد روابط مطلوب ، کاهش دهد. بنابراین هدفاین تحقیق به دنبال پیدا کردن نحوهی تاثیر رهبری پدرسالارانه بر احساس تنهایی در کار میباشد. جامعهی آماری تحقیق حاضرکارمندان کنترل خط مترو تهران میباشند که تعداد آنها ۱۵۰ نفر می باشد و از بین آنها ۱۱۱ نفر به صورت تصادفی به عنواننمونه انتخاب شده اند. این پژوهش ازنظر هدف کاربردی بوده و روش اصلی گردآوری داده ها پرسشنامه میباشد که روایی و پایاییآن به ترتیب از روش تحلیل عاملی تاییدی و آلفای کرونباخ موردبررسی قرار گرفت. پژوهش حاضر از نوع توصیفی پیمایشیمیباشد و برای آزمون فرضیه از روش مدل یابی معادلات ساختاری استفاده گردید. نتایج به دست آمده نشان داده است که رهبریپدرسالارانه بر احساس تنهایی در کار تاثیر معنادار دارد. بنابراین میتوان نتیجه گرفت که اگر سبک رهبری مدیران کنترلخطوط مترو تهران از نوع پدرسالارانه باشد ، میتوانند احساس تنهایی در کار را میان کارمندان کاهش دهند.
Keywords:
Authors
حسین جوهری پور
کارشناسی ارشد مدیریت دولتی،گرایش توسعه منابع انسانی، دانشگاه علامه طباطبایی ، تهران، ایران
مریم عزیزی
کارشناسی ارشد مدیریت دولتی،گرایش رفتارسازمانی، دانشگاه علامه طباطبایی ، تهران، ایران
علی جوهری پور
دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت دولتی،گرایش توسعه منابع انسانی، دانشگاه ایلام، ایلام، ایران
سیدشافع آخش
کارشناسی ارشد مدیریت دولتی،گرایش توسعه منابع انسانی، دانشگاه علامه طباطبایی ، تهران، ایران