طراحی ساختار گیرنده و تخصیص بهینه ی توان در شبکه لورا با حضور اخلالگر

امروزه تعداد بسیار زیادی دستگاه بیسیم در قالب شبکه ی اینترنت اشیا ( IoT ) نیازمند پشتیبانی از ارتباط مخابراتی برد بلند و توان کم هنگام ارسال اطلاعات می باشد. این نیازمندی منجر به شکل گیری شبکه های اینترنت اشیا تحت عنوان شبکه ی لورا شده است. در این پژوهش، پس از تشریح مدل سیگنال بکار گرفته شده، یک گیرنده جدید جهت پیاده سازی عملی آشکارساز مبتنی بر همبستگی متقابل طراحی خواهیم نمود. مدل سیگنال تک گره را به یک شبکه متشکل از چندین گره در یک ارتباط مخابراتی فراسو بسط خواهیم داد. پس از ان، مساله ی توان بهینه ارسالی گره ها، در چارچوب یک مسئله ی بهینه سازی عادلانه فرمولبندی می گردد. هدف ما پرداختن به موضوع تخصیص توان در یک شبکه ی لورا با هدف بیشینه کردن نرخ بین تمام گره ها در حضور حمله ی اخلالگر با طرح های مختلف می باشد. با توجه به درهم تنیدگی متغیرهای بهینه سازی با هم، مسئله ی بهینه سازی فرمول بندی شده یک مسئله ی بهینه سازی نامحدب می باشد. در ادامه با کمک تعدادی لم که مطرح و اثبات می گردند، مسئله را به صورت یک مسئله ی بهینه سازی خطی تبدیل خواهیم کرد، که با کمک روش های بهینه سازی استاندارد در نرم افزار متلب حل می گردند. در انتها، در فصل مرتبط با شبیه سازی های عددی، اثر طراحی های مختلف حمله به شبکه لورا را مورد بررسی و آنالیز قرار خواهیم داد و نشان خواهیم داد که طرحپیشنهادی توان در مقایسه با الگوریتم بنچمارک (معیار) عملکرد بهتری از خود نشان می دهد.

Keywords:

شبکه ی لورا , حمله به شبکه لورا , اخلالگر , طراح تخصیص توان , چارچوب بهینه سازی عادلانه