یکی از فناوری هایی که از گذشته مورد توجه بوده، استفاده از آبهای شور در تامین آب شیرین است.
شیرین سازی آب فرایندی است که درنتیجه آن، مقدار نمک و املاح معدنی موجود در آب تا حد استاندارد کاهش می یابد، به طوری که برای مصارف آشامیدنی یا کشاورزی مناسب باشد.برای شیرین کردن آبهای شور و جداسازی نمک از آن روش های مختلفی استفاده می شود .یکی از این روش ها فرایند غشایی است که به صورت های متفاوتی برای
شیرین سازی آب استفاده می شود .این مقاله، به هدف شناسایی انواع غشاهای نانو ساختار در
شیرین سازی آب و مقایسه آنها با یکدیگر و به روش توصیفی و با استفاده از منابع معتبر صورت گرفته است. فرایندهای غشایی شامل الکترودیالیز، اسمز معکوس،
اولترافیلتراسیون و
نانوفیلتراسیون است .در فرآیند
الکترودیالیز برای جداسازی یونهای حلشده در آب یا نمک زدایی، از نیروی محرک ه الکتروشیمیایی، بهکمک غشاهای تبادل یونی، استفاده می شود. نیروی محرک شیوه اسمز معکوس، فشار کاربردی است. مواد سازنده غشا معمولا از جنس پلیمرهای ترکیبی (پلیمر و استات سلولز) هستند. با توجه به ابعاد جداسازی ذره ها،
نانوفیلتراسیون به عنوان فرایندی بین
اولترافیلتراسیون و اسمزمعکوس شناخته می شود و نسبت به آنها برتری دارد، به طور کلی غشاهای
اسمز معکوس و
نانوفیلتراسیون قادر به جداسازی ذراتی به کوچکی یون ها از آب ورودی هستند. در فرایندهای غشایی برای شیری نسازی آب، اسمزمعکوس بسیار به صرفه تر است و عملکرد بهتری دارد.