احیای سبدبافی چهارمحال و بختیاری ، هنری روبه فراموشی از طریق آموزش و توسعه فضای سبز. abstract
سبدبافی از جمله هنرهای سنتی برای تولید وسایل کاربردی است که در برخی مناطق ایران با مواد اولیه حاصل از درختان آن منطقه و بدون نیاز به ابزار خاصی تهیه می شود. در استان چهارمحال و بختیاری این هنر توسط ترکه های درخان بید، سپیدار و انار تهیه می شده که امروزه رو به فراموشی است و توسط تنها بافنده پیشکسوت پابرجا ماندهست . لذا پژوهشی با عنوان
احیای سبدبافی چهارمحال و بختیاری ، هنری روبه فراموشی از طریق آموزش و
توسعه فضای سبز مطرح می شود که هدف آن احیا نمودن
هنر روبه فراموشی سبدبافی چهارمحال و بختیاری از طریق آموزش و
توسعه فضای سبز است و در این راستا در پی پاسخ به این سوال است که چگونه می توان از طریق آموزش و
توسعه فضای سبز هنر روبه فراموشی سبدبافی چهارمحال و بختیاری را احیا نمود؟ پژوهش حاضر از نوع توصیفی - تحلیلی و با هدف کاربردی است و جمع آوری اطلاعات از طریق منابع کتابخانه ای و مطالعات میدانی صورت گرفته است . نتایج پژوهش نشان می دهد، اولین قدم در احیای این هنر، معرفی و حفظ سبدبافی و شیوه بافت آن است که از طریق ثبت آموزش منسجم و دقیق توسط تنها بازمانده این هنر انجام صورت می گیرد. همچنین فراهم کردن مواد اولیه و دسترسی آسان به ترکه های مورد نیاز از طریق گسترش و تکثیر درختان بید است که بیشترین کاربرد را در بافته های این منطقه دارند و با شرایط سخت سرما ، آب کم و خاک نامطلوب هم قابلیت رشد دارند. این درختان که تکثیر آنها علاوهبر گسترش فضای سبز تفرجگاهی و فراهم کردن مواد اولیه سبدبافی فواید بسیار دیگری دارد، پرورش آنها مستلزم توسعه محصولات وابسته به این گونه است ، بر این اساس گسترش درختان بید وابسته به گسترش تولیدات سبدبافی است و برعکس .