بازطراحی دستگاه ام آر آی جهت کاهش ترس بیمار از ورود به دستگاه با رویکرد طراحی ترغیبی

تصویربرداری به وسیله ام آر آی برای اسکن بیمار و تشخصیص بیماری انجام می شود. امروزه استفاده از ام آر آی جهت تصویربرداری به دلیل قابلیت های آن گسترش یافته است ، ولی بیمار با مواجه با دستگاه به دلیل ترس از دستگاه و صداهای ایجاد شده در هنگام تصویربرداری دچار ترس می شود به همین جهت هدف پژوهش حاضر باز طراحی دستگاه ام آر آی با رویکرد طراحی ترغیبی بود. روش تحقیق در این پژوهش توصیفی تحلیلی و از نوع توسعه ای بود. ابزار پژوهش در این تحقیق به صورت پرسشنامه محقق ساخته بود. جامعه آماری این پژوهش کلیه بیماران مراجعه کننده به بخش ام آر آی بود که با حجم نمونه ۴۶ نفر از روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شد. برای تجزیه و تحلیل دادهها از روشهای آمار توصیفی و آمار استنباطی تواما استفاده شد و ابتدا آمار توصیفی مربوط به آزمودنی ها و متغیرهای اصلی تحقیق و سپس آماراستنباطی مربوط به فرضیه های تحقیق ارائه شد، در این راستا فرضیه های تحقیق با آزمونهای تی تک نمونه ای و همبستگی با نرم افزار تحلیل داده های آماری نسخه ۲۴ تحلیل شدند. در این تحقیق ، دو فرضیه مطرح و مورد بررسی واقع شد که در نهایت هر دو فرضیه مورد تایید قرار گرفت . تجزیه و تحلیل یافته های یافته های پژوهش با سطح معناداری ۰۰۱/۰ نشان داد که به کار گیری تفکر طراحی در باز بودن انتهایی تونل ، استفاده از مواد مناسب برای کاهش صدای دستگاه، به کار گذاشتن لایتینگ ، تهویه مناسب در ارتقاء تعامل بیمار با دستگاه ام آر آی و فرآیند آماده سازی اتاق تصویربرداری باعث کاهش ترس بیمار از ورود به دستگاه می شود..(p> ۰۵.۰)

Keywords:

ام آر آی , بازطراحی , بهینه سازی , طراحی ترغیبی , کلاستروفوبیا