بررسی تنوع ژنتیکی برخی گونه های جنس Anthemis با استفاده از آنزیم پراکسیداز

گیاه بابونه Anthemissp یکی از مهمترین گیاهان دارویی در دنیا است که با توجه به کاربرد روز افزون آن در صنایع داروسازی، آرایشی و بهداشتی و تهیه چاشنی های غذایی از اهمیت بسیاری برخوردار است. گوناگونی آنزیمی جمعیتهای بابونه با استفاده ازالگوی الکتروفورز آنزیم پراکسیداز در دو جمعیت از جنس A haussknechtti یک جمعیت از A pseudocorula و شش جمعیت از A triumfetti مورد بررسی قرار گرفت. برای تفکیک آنزیمهای استخراج شده از روش SDS-PAGE تک بعدی استفاده شد که بر این اساس سه زون PX-B ، PX-A و PX-C مشاهده شد. بیشترین تعداد آلل مربوط به جمعیت T - گرگان 1 (3/00) و کمترین تعداد آلل مربوط به جمعیت های H - ایوان ، T - زیراب و H - گرگان 1 بود.( 1/333) جمعیتها دارای پلی مورفیسم تقریبا یکسانی بودند 66.66% و بیشترین پلی مورفیسم در P - گرگان 100% مشاهده شد. بیشترین الگوی تنوع یا هتروزیگوسیتی He مربوط به جمعیت T - گرگان 1و کمترین میزان در جمعیت H - ایوان بود. میانگین تنوع ژنتیکی برابر با 20/03 محاسبه شد. از نظر الگوی تمایز ( فاصله ژنتیکی) جمعیت های P - گرگان و T - ارومیه 1 بیشترین فاصله و جمعیتهای T - گرگان 2 و H - ایوان کمترین فاصله را داشتند. در تجزیه واریانس مولکولی AMOVA مقدار واریانس در میان جمعیتهای هر گونه 18 % و درون جمعیتها 44 % اندازه گیری شد. از آنجایی که ایران مرکز تنوع جنس بابونه است، چنین تنوع بالایی در ویژگیهای مختلف این گیاه دور از انتظار نیست. بنابراین در برنام ههای اصلاحی بابونه م یبایست تنوع ژنتیکی گون ههای بابونه بوسیله استفاده از والدین مختلف افزایش یابد. افزایش اساس ژنتیکی برای اصلاح بابونه می تواند بوسیله کاربرد سیستماتیکی ژرم پلاسم که الگو پروتئینی متفاوتی داشته و ویژگیهای کمی بهتری دارند حاصل شود.

Keywords:

تنوع ژنتیکی , ایزوآنزیم , پراکسیداز Anthemis ,