پیش بینی خودکارامدی والدینی بر اساس شفقت به خود، دیدگاه گیری در والدین دانش اموزان

پژوهش حاضر با هدف پیش بینی خودکارامدی والدینی بر اساس شفقت به خود، دیدگاه گیری در والدین دانش اموزان دختر شهر ارومیه انجام گرفت. نوع پژوهش به لحاظ روش توصیفی از نوع همبستگی بوده و به لحاظ هدف بنیادی می باشد جامعه آماری این تحقیق را کلیه والدیندانش اموزان دختر دوره دوم متوسطه شهر ارومیه در سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۲ تشکیل دادند. با توجه به تعداد کل دانش اموزان نمونه حاضربر اساس جدول مورگان تعداد ۲۱۵ نفر به روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند. جهت گرداوری داده ها از پرسشنامه هایخود شفقت ورزی نف ۲۰۰۳، پرسشنامه ذهن آگاهی بائر و همکاران ۲۰۰۶ و دیدگاه گیری و خودکارامدی والدینی استفاده گردید. جهت تحلیل فرضیه پژوهشی از آزمون های ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون گام به گام استفاده شد. نتایج نشان داد که بین متغیرهای پیشبین و ملاک رابطه معنادار وجود دارد، همچنین نتایج رگرسونی نیز نشان داد که در پیش بینی خودکارامدی والدینی از روی متغیرهای پیشبین، مجموع متغیرهای پیش بین ۰/۲۶ =۲R از واریانس متغیر ملاک را تبیین و پیش بینی می کنند. میزانF مشاهده شده برای متغیرهایپیش بین در سطح ۰/۰۰۱ معنادار است. لذا می توان نتیجه گرفت که شفقت به خود، دیدگاه گیری در خودکارامدی والدینی نقش دارند.

Keywords:

شفقت به خود , دیدگاه گیری , خودکارامدی والدینی , دانش اموزان