برآورد مولفه های واریانسی از مشاهدات گرادیومتری ماموریت GOCE برای بهبود میدان ثقل محلی

رسیدن به ترکیبی ایدهآل برای مشاهدات گرادیومتری ماهواره GOCE در بازیابی میدان محلی ثقل از اهداف مهم و پررنگی خواهد بود که محققین را بر این وا داشت تا روشهای بسیاری را ارائه دهند تا بتوانند به این ترکیب ایده آل دست یابند. ترکیب مشاهدات گرادیومتری با خواص و ویژگی های خاص هر یک از مشاهدات، شاید کمک به بهبود نتایج کند ولی این مسئله که هر کدام از مشاهدات حاوی فرکانس های متفاوتی است مسئله را پیچیدهتر خواهد نمود به طوری که ترکیب با مقیاس یکسان مشاهدات، نتایج غیرواقع بینانه ای را ارائه می دهد. ارائه این نتایج به عنوان مجهولاتمسئله ، حقیقتا نمی -تواند محققین را به رسیدن جواب واقع بینانه راضی کند. به همین منظور، باید در ترکیب مشاهدات از روشهایی استفاده نمود که بتوان مشاهدهای که اثر بیشتری در نتایج دارد را با وزن بیشتر و مشاهدهای که اثر کمتری در نتایج دارد را با کاهش وزن همراه وارد پروسه پردازش کنند. در این مطالعه ، ابتدا با ترکیب نتایج سعی در بهبود نتایج نمودیم و سپس با استفاده از روشهای مولفه واریانسی ، تلاش برای بهبود نتایج گرفته شد. ابتدا، به ترکیب نتایج دو به دو و سپس به ترکیب سه به سه مشاهدات گرادیومتری پرداخته شد. با اثر دادن مولفه واریانسی در نتایج در بعضی از مدلها باعث بهبود فرکانس شده در نتیجه مجذور ریشه میانگین و انحراف معیار بهبود یافته است . در بازیابی میدان محلی از مشاهدات TXX و TYY اثر مولفه های واریانسی باعث بهبود ۰۴,۰ میلی گالی و در ترکیب مشاهدات TXX و TZZ برای مدل گوس باعث بهبود ۳,۱ میلی گالی شده است . همچنین ، در ترکیب مشاهدات TYY و TZZ برای مدل گوس باعث بهبود ۰۵,۰ میلی گالی شده است . این روند برای ترکیب های سه به سه نیز بر قرار است . به طوری که برای ترکیب عناصر قطر اصلی باعث بهبود ۳,۰ میلی گالی در دقت نتایج شده است . این نتایج در دو کپ سایز ۴ و ۳ درجه ای ارائه شده است .

برآورد مولفه های واریانسی از مشاهدات گرادیومتری ماموریت GOCE برای بهبود میدان ثقل محلی Keywords:

بازیابی میدان محلی , گرادیومتری , گراویمتری , مولفه های واریانسی , ماموریت .GOCE