ارزیابی اثرات ترکیب روش های اسیدشویی درشت دانه، جایگزینی مخلوط سرباره-متاکائولن و اختلاط سه مرحله ای بر خواص بتن بازیافتی

انباشت نخاله های حاصل از تخریب ساختمان در سایت های دفن زباله و آلایندگی زیاد صنعت سیمان، دو مخاطره مهم زیست محیطی هستند که به ترتیب می توان با بازیافت بتن و جایگزینی سایر مواد چسباننده از اثراتشان کاست. این مطالعه با هدف بررسی اثر ترکیب روش های اصلاحی شستشوی درشت دانه های بازیافتی با اسید سولفوریک، جایگزینی ۴۰ درصد وزنی سیمان با مواد مکمل (متاکائولن و پودر سرباره کوره آهن گدازی) و نیز اختلاط سه مرحله ای بر بهبود خواص بتن بازیافتی انجام شد. بدین منظور ابتدا مخلوط های بتنی مختلفی با ۰، ۳۳ و ۶۶ درصد درشت دانه بازیافتی و در قالب سه دسته کلی شامل نمونه های بدون اصلاح، دارای ۲ روش بهبود (با مواد مکمل و اختلاط ۳ مرحله ای) و دارای هر ۳ روش بهبود ساخته شدند. سپس مجموعه ای از آزمایش های تعیین مقاومت فشاری، بررسی دوام در برابر نفوذ یون کلر و تعیین اسلامپ صورت پذیرفت. نتایج نشان داد که نمونه های دسته دوم نه تنها عملکرد بهتری در برابر نفوذ یون کلر داشتند بلکه به مقاومت فشاری ۹۱ روزه ای در حد نمونه بدون سنگدانه بازیافتی رسیدند. ضمنا شواهد حاصل از تحلیل نتایج مقاومت فشاری، آنالیز پراش اشعه ایکس و بررسی سطح ظاهری نمونه ها حکایت از اثر منفی اسیدشویی سنگدانه ها بر کارکرد مناسب روش جایگزینی ترکیب سرباره-متاکائولن داشت. به طور کلی، یافته های این مطالعه درباره تاثیرات ترکیب روش های بهبود می تواند به عنوان گامی در توسعه شیوه های بازیافت موثر و پایدار در صنعت ساخت و ساز مورد توجه قرار گیرد.

Keywords:

بتن بازیافتی , اسیدشویی سنگ دانه , سرباره کوره آهن گدازی , متاکائولن , مقاومت فشاری , دوام