تاثیر ریز نمونه در باززایی گیاه گوجه فرنگی در شرایط کشت درون شیشه

گوجه فرنگی به عنوان مدل برای معرفی ژن های مهم زراعی به گیاهان دولپه ای به منظور بهبود واکسن های خوراکی در نظر گرفته شده است. در این تحقیق اثر هورمون های رشد و نوع ریزنمونه بر روی باززایی گیاه گوجه فرنگی مورد بررسی قرار گرفت. به طور کلی، تمام ریزنمونه ها به باززایی در حضور BAP به میزان چشمگیری پاسخ دادند. بیشترین میزان القای باززایی در ریزنمونه برگ ( 100 ٪) در محیط کشت پایه MS در ترکیب با 2 میلی گرم در لیتر BAP و 0/1 میلی گرم در لیتر IAA می باشد، در حالی که بیشترین میزان القای باززایی برای ریزنمونه کوتیلدون و هیپوکوتیل به ترتیب ( 95 % و 77 %) بود. بیشترین تعداد شاخه باززایی شده به ازای ریزنمونه به ترتیب در ریزنمونه هیپوکوتیل، برگ و کوتیلدون مشاهده شد. جوانه های باززایی شده در محیط کشت پایه MS حاوی ( 2 و 3) میلی گرم در لیتر BAP و 0.5 میلی گرم در لیتر IAA بهترین رشد طولی را نشان دادند. افزایش هورمون BAP تا میزان 3 میلی گرم در لیتر، باعث افزایش طول جوانه ها شد، در حالی که این پارامتر در حضور 4 میلی گرم در لیتر BAP دچار رکود شده که نشان دهنده اثر سمی بودن غلظت های بالای تنظیم کننده های رشد می باشد. تشکیل ریشه 10 تا 16 روز پس از کشت شاخه ها در محیط ریشه زایی مشاهده شد. بیشترین میزان ریشه زایی 100% در حضور 0/1 و 0/2 میلی گرم در لیتر IAA به دست آمد. تمامی گیاهچه های ریشه دار شده پس از مقاوم سازی در فیتوترون به گلخانه انتقال پیدا کرده و 100 % رشد مطلوب در گلخانه نشان دادند.

Keywords:

گوجه فرنگی , تنظیم کننده های رشد , ریزنمونه , باززایی , درون شیشه