فن پراکنش جامد برای افزایش حل پذیری داروهای کم محلول در آب
Publish place: Polymerization، Vol: 14، Issue: 1
Publish Year: 1403
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 14
This Paper With 10 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_BSPR-14-1_004
تاریخ نمایه سازی: 16 مرداد 1403
Abstract:
حل پذیری و نفوذپذیری داروها از مهمترین خواص هر داروست که بر زیست فراهمی آن ها اثر می گذارد. در سامانه طبقه بندی زیست داروها (BCS) تعداد زیادی از مواد فعال دارویی با حل پذیری کم (گروه های I و II) قرار دارند که به ندرت به بازار مصرف عرضه می شوند. بنابراین لازم است، راه حلی برای افزایش حل پذیری این نوع داروها ارائه شود. روش های زیادی برای فرمول بندی داروهای نامحلول در آب با هدف افزایش حل پذیری و به واسطه آن افزایش جذب دارو در دستگاه گوارش ارائه شده است. از این میان، روش پراکنش جامد از مهمترین روش ها محسوب می شود. از دهه ۱۹۶۰ میلادی، ایجاد فرمول بندی های دارویی برپایه روش پراکنش جامد دستخوش پیشرفت های چشمگیری شده است. برای تهیه سامانه های حاوی دارو می توان به رویکردهای برپایه حلال و روش مذاب اشاره کرد. کاربرد بسترهای مختلف از حامل پلیمری منفرد تا حامل های چندتایی حاوی امولسیون کننده در طراحی فرمول بندی پراکنش جامد منجر به بهبود پایداری و عملکرد این سامانه ها شده است. در این مقاله، کاربرد فن پراکنش جامد برای تهیه فرمول بندی های دارویی معرفی شده و روش تهیه و پیشرفت های اخیر در این زمینه به طور خلاصه مرور می شود.
Keywords:
Authors
آرزو مشاک
عضو هیئت علمی / پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران
حمید موبدی
پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران