مروری کوتاه بر اثر نانوذرات سیلیکا بر بلورینگی نانوکامپوزیت های برپایه پلی اتیلن پرچگالی

امروزه انواع پلی اتیلن پرمصرف ترین پلیمرهای گرمانرم به ­شمار می­ روند که در صنایع مختلف استفاده می ­شوند. پلی اتیلن به علت خواص منحصر به فرد آن مانند هزینه به صرفه تولید و فرایندپذیری بسیار خوب، کاربردهای متعدد یافته است. اما خواص مکانیکی ضعیف این پلیمر در مقایسه با فلزات موجب شده است تا اغلب برای بهبود آن از مواد افزودنی همچون نانوذرات مختلف بهره گرفته شود. بدین دلیل در سال های اخیر، توسعه نانوکامپوزیت های مختلف برپایه پلی اتیلن اهمیت ویژه ای یافته است. از نانوذرات معمول در حوزه نانوکامپوزیت های پلیمری سیلیکاست که ویژگی های خاص این دسته از نانوذرات از جمله دسترسی آسان، سمیت کم و مساحت سطح و ثبات مولکولی زیاد، آن­ها را به عنوان گزینه مناسبی برای تقویت خواص فیزیکی و مکانیکی پلیمرها مطرح کرده است. همچنین در برخی موارد، به­ منظور برطرف کردن مشکل پراکنش نامطلوب نانوذرات و تشکیل کلوخه، اصلاح سطح این مواد معدنی با روش های مختلف مورد توجه پژوهشگران قرار گرفته است. در مطالعات اخیر، استفاده از نانوذرات سیلیس خالص و اصلاح سطح ­شده در ماتریس گرمانرم، از جمله پلی­ اتیلن، برای بهبود خواص فیزیکی و مکانیکی پلیمر گزارش شده است. در این مقاله، اثر نانوذرات سیلیکای خالص و انواع اصلاح سطح­ شده آن بر بلورینگی نانوکامپوزیت ­های برپایه انواع پلی اتیلن در مطالعات مختلف مرور شده است.

Keywords:

سیلیکا , اصلاح سطحی , پلیاتیلن , بلورینگی , نانوکامپوزیت