تاثیر دو نوع تمرین هوازی با شدت های متوسط و بالا بر مقادیر ناقلان مونوکربوکسیلات نوع ۲ و ۴ (MCT۲ و MCT۴) بافت قشر و استریاتوم مغز رت های صحرایی نژاد ویستار سالم و سکته مغزی

زمینه و هدف: ناقلان مونوکربوکسیلات نوع ۲ و ۴ (MCT۲ و MCT۴) در بافت مغز سطوح بالایی دارند که با انتقال لاکتات در مغز می تواند در تعویق خستگی هنگام تمرین های ورزشی مفید باشد؛ همچنین به نقش انتقال دهنده های لاکتات در بیماری هایی همچون سکته مغزی توجه شده است. بنابراین هدف از تحقیق حاضر، تاثیر دو نوع تمرین هوازی با شدت های متوسط و بالا بر مقادیر ناقلان مونوکربوکسیلات نوع ۲ و ۴ (MCT۲ و MCT۴) بافت قشر و استریاتوم مغز رت های صحرایی نژاد ویستار سالم و سکته مغزی است.مواد و روش ها: پژوهش حاضر از نوع تجربی است که ۶۰ سر رت نر هشت هفته ای نژاد ویستار به طور تصادفی به ده گروه، کنترل، MICT و HIIT سالم و سکته مغزی ۲۴ و ۷۲ ساعته (هر گروه شش سر) تقسیم شدند. پروتکل MICT و HIIT شامل سه قسمت گرم کردن، تمرین اصلی و سرد کردن بود. دوره تمرین به مدت چهار هفته، هر هفته پنج جلسه و هر جلسه ۳۲ دقیقه به طول انجامید. پروتکل MICT با شدت ۷۰ درصد سرعت بیشینه و پروتکل HIIT با شدت ۸۵ تا ۹۰ درصد سرعت بیشینه انجام گرفت. سکته مغزی از طریق مسدود کردن شریان کاروتید ایجاد شد. محتوای MCT۲ و MCT۴ از طریق روش وسترن بلات در بافت قشر و استریاتوم مغز اندازه گیری شد. تجزیه وتحلیل داده ها از طریق آزمون های آنووای یکطرفه و تعقیبی توکی در نرم افزار SPSS نسخه ۲۹ و گراف پدپریسم نسخه ۲/۲/۱۰ در سطح معناداری ۰۵/۰≥P انجام گرفت.نتایج: تفاوت معناداری در محتوای MCT۲ (۵۹/۰=P) بافت قشری و محتوای MCT۲ (۶۶/۰=P) و MCT۴ (۲۲/۰=p) بافت استریاتوم در پی چهار هفته تمرین های MICT و HIIT در گروه های سالم و سکته مغزی مشاهده نشد. در مقابل محتوای MCT۴ در بافت قشری تفاوت معناداری را پس از ۷۲ ساعت سکته مغزی نشان داد (۰۵/۰P<). آزمون تعقیبی توکی برای محتوای MCT۴ نشان داد این تفاوت معنادار بین جفت گروه های HIIT سکته ۷۲ ساعته نسبت به گروه MICT سکته ۷۲ ساعته (۰۲/۰=P)، گروه کنترل سکته ۷۲ ساعته (۰۴/۰=P)، گروه HIIT سکته ۲۴ ساعته (۰۱/۰=P)، گروه MICT سکته ۲۴ ساعته (۰۰۹/۰=P)، گروه کنترل سکته ۲۴ ساعته (۰۰۳/۰=P) و نسبت به گروه MICT (۰۲/۰=P) است.نتیجه گیری: به نظر می رسد انجام MICT و HIIT تاثیر معناداری در محتوای MCT۲ و MCT۴ مغز ندارد؛ با وجود این در بافت قشری تفاوت معناداری در MCT۴ گروه HIIT با سکته ۷۲ ساعته نسبت به دیگر گروه مشاهده شد و این می تواند نشان دهنده برداشت لاکتات از طریق MCT۴ پس از ۷۲ ساعت بعد از سکته مغزی و بهبودی باشد.

Keywords:

تمرین ورزشی , سکته مغزی , مونوکربوکسیلات نوع ۲ , مونوکربوکسیلات نوع ۴