نقش آموزش مبتنی بر شبیه سازی محیط های تعاملی تجربی درس زیست شناسی بر میزان رشد اجتماعی دانش آموزان مقطع متوسطه ی دوم

هدف پژوهش حاضر تعیین تاثیر آموزش مبتنی بر شبیه سازی محیط های تعاملی تجربی درس زیست شناسی بر میزان رشد اجتماعی دانش آموزان مقطع متوسطه ی دوم بود. پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر روش شبه آزمایشی، طرح پیش آزمون و پس آزمون یا گروه کنترل می باشد. جامعه آماری این پژوهش دانش آموزان مقطع متوسطه ی دوم نظری (رشته های ریاضی فیزیک وعلوم تجربی) شهرستان کرمانشاه که در سال تحصیلی ۱۴۰۳-۱۴۰۲ مشغول به تحصیل می باشند را تشکیل می دهند. که تعداد۱۴۴۱۳ نفر می باشد. به منظور تعیین نمونه از روش نمونه گیری «نمونه های در دسترس» استفاده گردید. تعداد ۲۵ نفربعنوان گروه آزمایش و تعداد ۲۵ نفر بعنوان گروه گواه، جهت نمونه انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش پروتکل ۱۲ جلسه ای آموزش مبتنی بر شبیه سازی محیط های تعاملی تجربی درس زیست شناسی و پرسشنامه رشد اجتماعی الیس وایزمن بود. یافته ها نشان داد که آموزش مبتنی بر شبیه سازی محیط های تعاملی تجربی درس زیست شناسی برابعاد رشد اجتماعی(همکاری، مسولیت پذیری، خوش خلقی و سازگاری، امیدواری، احترام به دیگران و خوش بینی و صبر) دانش آموزان مقطع متوسطه ی دوم تاثیر دارد. در بررسی تطبیقی نتایج حاصل از مطالعه و نقش آموزش مبتنی بر شبیه سازی محیط های تعاملی تجربی درس زیست-شناسی بر میزان رشد اجتماعی دانش آموزان مقطع متوسطه ی دوم، این نکته به خوبی قابل مشاهده است که بیشترین تاثیرگذاری این شیوه ی آموزشی به ترتیب بر میزان همکاری، میزان مسولیت پذیری، میزان خوش-بینی و صبر ، میزان خوش خلقی و سازگاری و میزان امیدواری بوده و کمترین تاثیرگذاری معنادار آن بر احترام به دیگران بوده است.