بررسی رابطه مدیریت مدیران ورزشی و عملکرد مربیان در توسعه استعدادیابی فوتس ال ایران abstract
اصل و اساس صنعتهای ورزش مانند
فوتسال به استعدا دیابی بازیکنان حرفه ای مرتبط است و برای کشف استعدادهای ناب فوتسالینیازمند شناسایی و تعیین عوامل موثر بر آن است. به بیانی دیگر،
استعدادیابی در سایه متغیرهایی همچون، توانمندی های مدیرانو
عملکرد مربیان ورزشی امکان پذیر است. از اینرو، تحقیق حاضر به بررسی نقش
مدیران ورزشی و
عملکرد مربیان در توسعهاستعدادیابی
فوتسال ایران می پردازد. رو ش پژوهش توصیفی و از نظر هدف پیمایشی است. جامعه آماری شامل مربیان فدراسیونفوتبال ایران که دارای مدرک مربیگری سطح یک و بالاتر به تعداد ۳۷۸۶ نفر بوده است که از این تعداد ۳۴۶ نفر از طریق فرمولکوکران و به روش نمونه گیری طبقه ای تصادفی انتخاب شدند. برای سنجش نقش مدیرا ن ورزشی در
استعدادیابی فوتسال ایران ازپرسشنامه محقق ساخته و برای بررسی
عملکرد مربیان از پرسشنامه جووت و میک (۲۰۰۰) و ارزیابی عملکرد مربیا ن
فوتسال ازپرسشنامه روحانی و همکاران (۱۳۹۲) استفاده شده است. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از روش تحلیل عاملی اکتشافی و تاییدیبا استفاده از نرم افزارهای spss و Amos استفاده شده است. بر اساس نتایج تحلیل عاملی، مقدار ضریب تبیین ((R(۲) عملکردمربیان (۶۳۸ / ۰) و
مدیران ورزشی در
استعدادیابی فوتسال (۵۷۱ / ۰) برآورد شده است و عامل های «فنی و آموزشی» به مقدار(۶۱۵ / ۰) و «نظارت و ارزیابی در مرحله اجرا» به عنوان موثرترین عوامل در
استعدادیابی فوتسال تعیین گردید. به طور کلی نتایج نشان میدهد که مدیریت مدیران در استعدا دیابی باید در راستای توسعه صنعت ورزش و بصورت اهداف بلند مدت باشد، همچنینمربیان
استعدادیابی باید همه ابعاد اجتماعی، اخلاقی و تخصصی
استعدادیابی فوتسال را رعایت کنند.