تاثیر یک دوره تمرین پلیومتریک و دو سرعتی تکراری بر برخی از عوامل آمادگی جسمانی در ورزشکاران مرد رشته های فوتبال و فوتسال abstract
مقدمه : استفاده از برنامه های تمرین می توان نقش مهمی در بهبود عملکرد ورزشکاران و کاهش آسیب در آنها داشته باشد. پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر یک دوره
تمرین پلیومتریک و دوهای سرعتی تکراری بر روی برخی از عوامل آمادگی جسمانی -حرکتی در ورزشکاران مرد رشته های
فوتبال و
فوتسال انجام گرفت . روش شناسی : تعداد ۳۶ نفر ورزشکار مرد رشته های
فوتسال و
فوتبال (با میانگین سنی ۲۱.۲۴) در سه گروه کنترل (۱۲ نفر)، گروه
تمرین پلیومتریک (۱۲ نفر) و گروه تمرین دوی سرعتی تکراری (۱۲ نفر) بصورت تصادفی تقسیم شدند. سپس تست های توان انفجاری، قدرت عضلانی و استقامت عضلانی از هر شرکت کننده گرفته شد. در پایان دوره تمرینی هشت هفته ای (سه جلسه در هفته ) این فرایند تکرار شد. تمرین سرعتی تکراری شامل ۶ تا ۱۰ نبت اجرای تمرین بود. بدین ترتیب که در هفته اول تعداد ۱۲ تکرار و در هفته هشتم به ۳۰ تکرار رسید. میزان مسیر پیموده شده توسط هر شرکت کننده ۲۰ متر است که با استراحت های ۲۵ ثانیه جدا شد و در پایان هر ست دو دقیقه استراحت غیرفعال داده شد. برنامه گروه
تمرین پلیومتریک استفاده از پرش های یک طرفه و دوطرفه بصورت افقی و عمودی بود که تعداد ست از یک تا سه مرتبه در هفته متغیر بود. استراحت بین هر ست ۳۰ تا ۶۰ ثانیه در نظر گرفته شد و بین هر پرش دو دقیقه استراحت غیرفعال لحاظ گردید. همچنین از آزمون آماری آنالیز واریانس و آزمون تعقیبی بونفرونی برای مقایسه بین گروهی استفاده شد. یافته ها: نتایج بدست آمده به وسیله آزمون آنالیز واریانس افزایش معنی داری را در توان انفجاری، قدرت و استقامت عضلانی در دو گروه
تمرین پلیومتریک و دو سرعتی تکراری را نشان داد. همچنین نتایج آزمون بونفرونی نشان دهنده بهبود توان انفجاوی (سطح معنی داری ۰/۰۰۱)، قدرت عضلانی (سطح معنی داری ۰/۰۰۱) و استقامت عضلانی (سطح معنی داری ۰/۰۰۱) در بازیکنان
فوتبال و
فوتسال در گروه پلیومتریک نسبت به دو گروه دیگر دو سرعتی تکراری و کنترل بود. نتیجه گیری: استفاده از
تمرین پلیومتریک در مقایسه با تمرین دوی سرعتی تکراری دربهبود توان انفجاری، قدرت و استقامت عضلانی به طرز قابل توجهیبرتری داشت که نشان میدهد میتوان از این تمرینات برای بهبودآمادگی جسمانی بازیکنان
فوتبال و
فوتسال بهره برد.