رفتار مدیران و سبک مدیریتی آنان، پیش بینی کننده مناسبی برای نوع فرهنگ، منش و اخلاق حرفه ای حاکم بر
سازمان هاست. با این وصف، رهبران و مدیران جوامع و
سازمان ها، هم هدایت گر اخلاق افراد و کارکنان اند و هم مربی رفتار آنان؛ از این رو بایستی با رویکرد تربیتی،
مدیریت کنند. در این مقاله مروری، که با هدف ارائه رهیافتی به
مدیریت تربیتی به عنوان سبکی نوین در
رهبری سازمانی، با بهره گیری از روش مطالعه اسنادی تدوین شده؛ ضمن بررسی مبانی نظری مرتبط با موضوع، فلسفه
مدیریت تربیتی نیز مورد مطالعه، تحلیل و توصیف قرار گرفته و مفهوم
مدیریت تربیتی؛ به عنوان یک نظریه و گفتمان جدید در مباحث نظری رشته های علوم تربیتی و
مدیریت تبیین گردیده است. بر این اساس، وظیفه مدیران صرفا برنامه ریزی، سازماندهی و کنترل نیست؛ بلکه رشد، هدایت و ایصال به مطلوب نیز در زمره وظایف اصلی آنان قرار دارد؛ بنابراین
مدیریت تربیتی، ارائه کننده سبکی خاص و متعالی از
رهبری و
مدیریت تربیت محور برخوردار از رویکرد ارزشی و اخلاقی، با تاکید ویژه بر نقش های تربیتی مدیران از جمله رهبری، معلمی، مشاوری و پدری می باشد.