بررسی رویکرد و تاثیر معماری سبز و ایجاد فضای سبز در مجتمع های مسکونی

با توجه به مهاجرتهای انجام شده به شهرها و افزایش جمعیت شهر نشینی، مشکلاتی را در حوزه شهری در بر داشته است که از مهم ترین آن، احتیاج روز افزون به مسکن و همچنین فضای سبز می باشد. با انبوه سازی های انجام شده در نقاط مختلف شهری بخصوص کلان شهرها بدون توجه به نیازهای عملکردی، روحی و روانی ساکنین آینده آن شده است. در حال حاضر معماری و ساخت و ساز یکی از حوزه هایی هستند که توسعه پایدار خواهان برتری آن در عملکردهای زیست محیطی، اجتماعی و اقتصادی است. اهمیت حفظ محیط زیست و حفظ منابع برای نسل های آینده در همه زمینه ها مورد توجه است. ساخت و ساز و مجتمع سازی یکی از این زمینه هاست که در احداث آنها بایستی اصول معماری سبز و طراحی فضای سبز رعایت شود تا اثرهای مخرب محیط زیستی سازه ها کاهش یابد. معماری سبز برخاسته از معماری پایدار و توسعه پایدار بوده که این نیز ناشی از نیاز انسان امروز در مقابل پیامدهای سوء جهان صنعتی و مصرفی عصر حاضر است. توسعه سریع شهری، در چند دهه معاصر از ابعاد مختلف اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی، سیاسی، زیست محیطی و ..زندگی بشر را تحت تاثیر قرار داده است، لذا هدف اصلی تحقیق حاضر طراحی مجتمع مسکونی با رویکرد معماری سبز و ایجاد فضای سبز است. روش این تحقیق اسنادی (کتابخانه ای) با تحلیل نمونه های موردی بود. در تحقیق حاضر پس از تهیه مطالب و مطالعه و جمع آوری مبانی نظری آن، و بررسی نمونه های موردی و با بهره گیری از نتایج حاصل از آنها، نتیجه گیری و پیشنهادات ارائه و در طرح مورد نظر اعمال گردید.

Keywords:

مجتمع مسکونی , معماری سبز , فضای سبز , اثرهای محیط زیستی