تاثیر هشت هفته تمرین شنا، سلول درمانی و لیزردرمانی بر بیان ژن های IL-۲، IL-۱۰ و STAT-۳ بافت بیضه در موش های مدل آزواسپرمی

زمینه و هدف: آزواسپرمی به معنای کمبود اسپرم در مایع منی است. یک درصد از کل مردان و ده درصد از مردان نابارور مبتلا به آزواسپرمی هستند، هدف از پژوهش حاضر بررسی اثرات هشت هفته تمرین شنا، سلول درمانی و لیزردرمانی بر بیان ژن های IL-۲، IL-۱۰ و STAT-۳ بافت بیضه در موش های مدل آزواسپرمی می باشد. روش کار: ۴۰ سر رت ۶ تا ۸ هفته ای به صورت تصادفی انتخاب، و سپس مدل آزواسپرمی با داروی بوسولفان با دوز ۴۰ میلی گرم در موش ها القاء شد. یک ماه بعد از ایجاد مدل یک بار سلول های بنیادی به صورت پیوند در ناحیه مجران دفران به میزان یک میلیون سلول پیوندزده شد، پس از گذشت یک هفته از پیوند سلول، لیزر با طول موج ۸/۶۳۲ نانومتر و توان ۱۰ میلی وات و انرژی ۳ ژول به صورت سه تکرار در کل دوره مطالعه با فاصله هر هفته یک بار اعمال شد. تمرین روزانه شنا به مدت ۳۰ دقیقه و ۵ روز در هفته در طول ۸ هفته اجرا شد. یافته ها: نتایج نشان داد که القای مدل آزواسپرمی سبب افزایش معنی دار ژن های IL-۲، IL-۱۰ و STAT-۳ نسبت به رت های گروه سالم شد (P≤۰.۰۵). هم چنین انجام روش های مداخله ای لیزر درمانی، سلول درمانی و تمرین بیان این ژن ها در بافت بیضه رت ها را نسبت به گروه بیمار کاهش معنی داری داد (P≤۰.۰۵). نتیجه گیری: تمرین ورزشی شنا در ترکیب با سلول درمانی و لیزردرمانی از طریق کاهش سیگنالینگ التهاب بافت بیضه ممکن است به باروری رت های مدل آزواسپرمی کمک نماید.

Keywords:

آزواسپرمی , تمرین شنا , سلول درمانی , لیزر درمانی و سیگنالینگ IL-۱۰/ .STAT-۳