مفاهیم، دیدگاه ها و رویکردهای
آموزش و
بهسازی منابع انسانی از رویکردهای موجود در کشورهای توسعهیافته به سمت کشور ما وارد شد هاند و مفاهیم آن در سازمان های داخلی کشور توسعه پیدا نموده است. درسطح جهانی و در اثر تغییرات متعددی که در سطوح مختلف توسعه
آموزش و
بهسازی منابع انسانی به وجودآمده است، مدیریت حوزه
آموزش و
بهسازی منابع انسانی منجر به نیل به یک توافق بین المللی در خصوص استقرار استانداردی نظیر 10015:1999 ISO گردید. کاربرد مدل های
آموزش از جمله استاندارد 10015 در سازمان ها در بدو ایجاد استاندارد جامع به نظر می رسید اما با مطالعات و پیاده سازی های انجام یافته ظاهراً کافیبه نظر نرسید و بر همین اساس تلاش های گسترد های جهت توسعه مدل های آموزشی با ملاحظه داشت عناصرموجود در استاندارد 10015 رخ داده است و در حال نمود یافتن است یکی از نتایج این تلا شها پی ریزی و پایه گذاری مدل
آموزش و
بهسازی منابع انسانی موسوم به MTM می باشد. این مدل در داخل سازمان های داخلی تکوین یافته و به عنوان یک مدل جامع در سه سطح فراتکنیکی (مربوط به حوزه های تصمی مگیری وسیاست گزاری آموزشی و ... )، سطح فنی و تکنیکی (مشتمل بر عناصر موجود در استاندارد 10015 ) و سطحمانیتورینگ در حال مطرح شدن می باشد. لذا این مقاله در نظر دارد با ارائه کامل دیدگاه مؤلفین در خصوص
مدل MTM زمینه استقرار و توسعه آن را به عنوان یک مدل ایرانی در توسعه
آموزش و
بهسازی منابع انسانی سازمان ها را بیش از پیش مهیا نماید.