کاربرد مهندسی ارزش در پروژه تصفیه آب و پسآب صنعتی با رویکرد برگشت به چرخه مصرف در صنعت لبنی

از الزامات یک سازمان موفق توجه به عوامل ایجادکننده ی ارزش درون سازمان است. عوامل ارزش آفرین در سازمان و به تبع آن بهکارگیری مهندسی ارزش از فاکتورهای اساسی در تولید محصول و خدمات با کیفیت به شمار می روند. امروزه توجه به کیفیت از یک سو وهزینه های بالای دستیابی به آن از سوی دیگر مدیران را به استفاده از مدل های تشریح کننده ی مفهوم ارزش سوق می دهد.استفاده از مهندسی ارزش کمک بسزایی به اهدافی همچون کاهش هزینه های بهره برداری و نگهداری تاسیسات، کاهش هزینه هایاجرای پروژه، ارائه راهکارهای جدید، استفاده بهینه از منابع، افزایش کارآمدی فعالیت های اجرایی، ساده سازی فعالیت ها، ارائه راه حل وگزینه های پیشنهادی علیرغم وجود محدودیت های طبیعی، اجتماعی و ...، ارزیابی و انتخاب گزینه ها با ارزش بهینه می کند.با نظر به این مهم که آب اصلی ترین و یکی از حیاتی ترین عامل های بقای صنعت لبنی می باشد وبا توجه به میزان مصرف بالا ی اینحامل انرژی در حوزه لبنیات وکاهش ذخایر آب مصرفی و همچنین کیفیت پایین ذخایر آب مورد استفاده لذا مدیران ارشد و سیاستگذاران این مجموعه ها همواره با هدف تامین آب با کیفیت مناسب و بعضا استفاده از آب دور ریز نیاز به طرح جامع آب را اصلی ترینهدف در این سالها قرار دادند.در راین راستا معمولا شرکت ها و سازمانها جهت کمک به اینگونه مجموعه ها معمولا راهکارها وپیشنهاداتی را ارایه می دهند .در این پژوهش با استفاده از تعریف معیار های ارزش در تصفیه آب و پسآب صنعتی در صنعت لبنیات معیار ها و شاخص هایی تعریف شدکه با استفاده از آن به وزن دهی این معیار های ارزش بر اساس روش تحلیل سلسه مراتبی (AHP) پرداختیم. تلاش گردید گزینه هایمناسب جهت ارزش افرینی بر طرح اولیه ارایه شده در دستور کار قرار گیرد نتایج نشان داد که قطعا جهت دستیابی به نتیجهبهتر اجرای تکنیک مهندسی ارزش کمک شایان توجهی در کاهش هزینه و حفظ کیفیت در اجرای پروژه در این حوزه را در بر دارد.

Keywords:

مهندسی ارزش , پساب , صنایع لبنیات و AHP