مدل ساختاری نقش خلاقیت، تفکر انتقادی و حل مسئله بر بهبود عملکردتحصیلی با میانجی گری خودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان دوره دوم ابتدائی

هدف از پژوهش حاضر مدل ساختا ری نقش خلاقیت، تفکر انتقا دی و حل مسئله بر بهبود عملکرد تحصیلی با میانجی گریخودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان دوره دوم ابتدائی بود. پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی از نظر هدف، کاربردی است.جامعه آما ری این پژوهش کلیه دانش آموزان دوره دوم ابتدائی شهرستان بهشهر است و بصورت نمونه گیری خوشه ای چند مرحلهای نمونه مورد نظر از جامعه آماری انتخاب خواهد شد که تعداد آنها ۳۰۰ نفر بود. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه خلاقیتعابدی (۱۳۹۲)، پرسشنامه گرایش به تفکر انتقادی (ریتکس، ۲۰۰۳)، پرسشنامه حل مسئله هپنر و پیترسون (۱۹۸۸)، پرسشنامهعملکرد تحصیلی تام و تیلور (۱۹۹۴)، پرسشنامه خودکارآمدی تحصیلی جینگ و مورگان (۱۹۹۹) بود. تجزیه وتحلیل داده ها بااستفاده از نرم افزار spss۲۳ و Smart-Pls انجام گرفت. یافته های پژوهش نشان میدهد خلاقیت، تفکر انتقادی و حل مسئله بابهبود عملکرد تحصیلی و خودکارآمدی تحصیلی رابطه مثبت و معنادار ی دارد و ۲۵ درصد از واریانس عملکرد تحصیلی و ۴۸درصد از واریانس خودکارآمدی تحصیلی را به طور مستقیم تبیین می کند. علاوه بر این، خلاقیت، تفکر انتقا دی و حل مسئله بامیانجیگری خودکارآمدی تحصیلی به طور غیرمستقیم ۹ درصد از واریانس عملکرد تحصیلی را تبیین می کند .

Keywords:

خلاقیت , تفکر انتقادی , حل مسئله , عملکرد تحصیلی , خودکارآمدی تحصیلی