بررسی اثر بخشی آموزش مهارت های اساسی زندگی ایرانی - اسلامی بر مولفه های بهزیستی روانشناختی و تاب آوری اجتماعی در زندانیان مرد شهر یاسوج

هدف پژوهش حاضر بررسی اثر بخشی آموزش مهارت های اساسی زندگی ایرانی-اسلامی بر مولفه های بهزیستی روانشناختی و تاب آوریاجتماعی در زندانیان مرد شهر یاسوج بود. روش پژوهش حاضر. طرح آزمایشی از نوع پیشآزمون-پسآزمون با گروه کنترل است. جامعه آماریاین پژوهش نیز شامل کلیه زندانیان مرد شهر یاسوج در سال ۱۴۰۲ بود؛ که از بین آن ها، ۶۰ نفر به صورت تصادفی به عنوان حجم نمونهانتخاب شدند؛ و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایشی(۳۰ نفر) و گروه گواه (۳۰ نفر) قرار گرفتند. برای گروه آزمایشی برنامه آموزشمهارت های زندگی در قالب ۱۸جلسه ۳۵ دقیقه ای برگزار گردید؛ سپس به منظور سنجش متغیرهای بهزیستی روانشناختی و تاب آوری بهترتیب از پرسشنامه بهزیستی روانشناختی ریف(فرم کوتاه) و پرسشنامه تاب آوری کونور و دیودسون(۲۰۰۳) استفاده گردید. در نهایت اینکه،برای تجزبه و تحلیل داده ها از تحلیل کواربانس و از طریق نرم افزار ‎spss۲۳ استفاده گردید. بر اساس یافته های پژوهش, در تحلیل کواریانسچند متغیره(مانکوا) به منظور آزمون فرضیه اصلی. مقدار آزمون F برای تمامی آزمون ها در سطح بالایی قرار داشته و سطح معنی داری آن ها نیرکمتر از ۰/۰۵ به دست آمد؛ و مشخص گردید که ۶۳ درصد از تغییرات در متغیرهای بهزیستی روانشناختی و تاب آوری اجتماعی در زندانیانمرد شهر یاسوج ناشی از آموزش های مهارتهای اساسی زندگی ایرانی-اسلامی می باشد. همچنین نشان داده شد که. آموزش مهارت های زندگیایرانی-اسلامی بر مولفه های بهزیستی روانشناختی تاثیر معناداری دارد. از این رو فرضیه فرعی اول این پژوهش نیز مورد تائید قرار می گیرد. و درنهایت، فرضیه فرعی دوم پژوهش مبنی بر اثربخشی آموزش مهارت های زندگی ایرانی-اسلامی بر مولفه های تاب آوری اجتماعی نیز مورد تاییدقرار گرفت.

Keywords:

بهزیستی روانشناختی , تاب آوری , مهارت های زندگی , زندگی ایرانی- اسلامی