ارائه مدل توسعه تاب آوری سازمان های ورزشی از طریق شایستگی های عملکرد مجازی

هدف از این پژوهش، ارائه مدل توسعه تاب آوری سازمان های ورزشی از طریق شایستگی های عملکرد مجازی بود. از اینرو روش پژوهش از نوع کیفی و با رویکرد تماتیک بود. جامعه آماری شامل دو بخش منابع انسانی (اساتید و مدیران) و منابع اطلاعاتی (کتابها، مقالات، اسناد، رسانهها و ...) بود. نمونهگیری به تعداد قابل کفایت و با روش قضاوتی بر مبنای رسیدن به اشباع نظری انجام شد (۱۸ نفر). ابزار پژوهش شامل مطالعه کتابخانهای نظاممند و مصاحبههای اکتشافی ساختارمند بود. روایی ابزار بر اساس اعتبار حقوقی و علمی نمونه، نظر خبرگان و توافق بین مصححان ارزیابی و تایید گردید. جهت تحلیل یافتهها از روش کدگذاری مفهومی چندمرحلهای با رویکرد تحلیل سیستمی استفاده شد. نتایج کدگذاری گزینشی نشان داد که شایستگیهایی نظیر شایستگیهای رفتار مجازی، شخصیت مجازی، مدیریتی، دانشی و رسانهای ازجمله مهمترین شایستگیهای مجازی موثر بر تابآوری در سازمانهای ورزشی میباشد. بنابراین برنامه ریزی و تلاش در جهت توسعه شایستگی های مجازی می تواند تاب آوری سازمان های ورزشی را در بحران های مختلف همچون بحران اقتصادی و سلامتی (همچون همه گیری ویروس کرونا) ارتقاء دهد.

Keywords:

تابآوری , شایستگی رسانه ای , شایستگی رفتاری , شایستگی دانشی , شایستگی مدیریتی.