اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر تاب آوری زنان مبتلا به سرطان پستان

هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر تاب آوری زنان مبتلا به سرطان پستان بود. روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه بیماران مرکز جامع سرطان برکت شهر تهران در سال ۱۴۰۲ بود. از این بین ۳۲ نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و به طور تصادفی در گروه آزمایش و کنترل جای دهی شدند. برای جمع آوری دادهها از پرسشنامه تاب آوری استفاده شد. گروه آزمایش به مدت ۸ جلسه ۹۰ دقیقه ای و هر هفته یک جلسه تحت درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد قرار گرفتند، اما گروه کنترل هیچ مداخله ای دریافت نکرد. دادهها با روش تحلیل کوواریانس چندمتغیری تجزیه و تحلیل شدند. نتایج حاکی از اثربخشی روش درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر تاب آوری زنان مبتلا به سرطان پستان بود؛ به این صوت که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد موجب افزایش تاب آوری بیماران شد. نتایج این بررسی نیز بخشی از توانمندی های این روش در زمینه افزایش تابآوری را نشان داده و می تواند کاربرد آن را به عنوان درمان موثر در مبتلایان به سرطان پستان نشان دهد.

Keywords:

درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد , تاب آوری , زنان مبتلا به سرطان پستان