تبیین متشابهات درقرآن از دیدگاه علامه طباطبایی و آلوسی

بحث متشابهات و محکمات از جمله اساسیترین مسائل در حوزه قرآن به شمار می روند. اهمیت این بحث تا آنجاست که میتوان مشرب و مکتب فکری و مذهبی هر مفسری را از آنچه در ذیل آیه ۷ سوره آل عمران به بحث گذارده دریافت. بر این اساس نوشتار حاضر عهدهدار بررسی مبانی نظری علامه طباطبائی (به عنوان یکی از مفسران سرآمد شیعه) و آلوسی (یکی از مفسران طراز اول اهل تسنن) و تطبیق آن دو با هم، در مواجهه با آیات متشابه است. علامه طباطبایی متشابه را آیهای میداند که به رغم وضوح ظاهری، به دلیل تردید در مقصود متکلم میان دو یا چند معنا، مایه اشتباه مفسران است و تشابه آیه تنها با مراجعه به آیات محکم رفع میگردد. اما آلوسی میگوید: آیات متشابه آیاتی هستند که دارای دو یا چند معنا بوده و معنای ظاهری و اولی آن مشخص نباشد و این متشابه بودن یا به خاطر اشتراک لفظی است یا مجمل بودن آن است.روش تحقیق در نوشتار حاضر نیز با توجه به مکتوب بودن نظریات این دو اندیشمند، کتابخانه ای بوده و از تمام منابع در دسترس مربوط به این دو عالم، در این زمینه بهره برده شده است.

Keywords:

محکم , متشابه , علامه طباطبایی , آلوسی