بررسی نظام فعلی: فعل در گویش هندیجانی
Publish place: Iranian Regional Languages and Literature، Vol: 6، Issue: 2
Publish Year: 1395
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 65
This Paper With 18 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_ADAMA-6-2_006
تاریخ نمایه سازی: 22 مرداد 1403
Abstract:
گویش هندیجانی از گویش های رایج در استان خوزستان است که اکثریت قریب به اتفاق مردم شهرستان هندیجان به آن تکلم می کنند. از نظر رده شناسی، گویش هندیجانی گویشی متعلق به خانواده زبان های ایرانی نو غربی می باشد و به دلیل وجوه اشتراک فراوانی که با گویش های لری دارد، یکی از گونه های آن به شمار می آید. این مقاله توصیفی-تحلیلی کوششی است در زمینه شناخت و توصیف نظام فعلی گویش هندیجانی. داده ها از طریق و مصاحبه با گویشوران میانسال تا کهنسال، بی سواد تا کم سواد و ضبط گفتار ایشان به دست آمده و مورد آزمایش قرار گرفته و نتایج با توجه به حداکثر بسامد کاربرد، استخراج گردیده است. یافته ها حاکی از آن است که در این گویش زمان دستوری برای بیان آینده وجود ندارد و برای بیان آن از مضارع اخباری استفاده می شود.
Keywords:
Authors
بهمن گرجیان
دانشیار گروه زبان انگلیسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد آبادان، آبادان، ایران.
آزاده عبادی
دانشجوی دکتری زبانشناسی همگانی،گروه زبان انگلیسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد آبادان، آبادان، ایران. Email: Azadeh.