در دهه های اخیر، با پیشرفت فناوری و گسترش اینترنت، کلاس های آموزشی به دو شکل متداول تقسیم می شوند: کلاس های حضوری و کلاس های مجازی. هر یک از این دو شیوه آموزشی ویژگی ها و مزایای خود را دارند که از یکدیگر متفاوتند. ضمنا می توانید برای مقایسه مدارس هوشمند و عادی به دایاموز مراجعه کنید. در کلاس های حضوری، دانش آموزان به صورت فیزیکی در یک فضای آموزشی حضور دارند و با معلم و همکلاسی های خود در تعامل هستند. این شیوه آموزشی امکان تعامل مستقیم بین دانش آموزان و معلم را فراهم می کند و فرصتی را برای بحث، تبادل اطلاعات و توجه فردی به دانش آموزان ارائه می دهد. از دیگر ویژگی های این روش می توان به ایجاد فضای اجتماعی برای دانش آموزان، تشویق به همکاری، تعامل در
یادگیری و ارتباط مستقیم با معلم اشاره کرد. اما در کلاس های مجازی، آموزش از طریق ابزارهای دیجیتالی مانند وب سایت ها، پلتفرم های آموزشی آنلاین و نرم افزارهای ویدئو کنفرانس ارائه می شود و دانش آموزان می توانند از هر کجا که دسترسی به اینترنت دارند، در آن شرکت کنند. این روش امکان آموزش از راه دور را فراهم می آورد و باعث دسترسی آسان تر دانش آموزان به منابع آموزشی خواهد شد. همچنین، کلاس های مجازی امکان انعطاف پذیری در زمان و مکان را به دانش آموزان می دهند که مدیریت زمان آن ها را تقویت می کند. به طور کلی، مزایا و معایب کلاس مجازی و حضوری متفاوت است که باید با توجه به شرایط و نیازهای آموزشی، بهترین روش برای هر موقعیت مشخص شود. در این پژوهش به تبیین بررسی کیفیت
یادگیری در دانش اموزان با
آموزش حضوری و مجازی پرداخته می شود.