ارتقای خودارزیابی در دانش آموزان

این مقاله مروری به بررسی اهمیت خود ارزیابی در یادگیری و رشد دانش آموزان می پردازد. خودارزیابی به فرآیندی اطلاق می شود که دانش آموزان از طریق آن به پیشرفت یادگیری خود فکر می کنند، نقاط قوت و ضعف را شناسایی می کنند و اهدافی را برای بهبود تعیین می کنند. تحقیقات نشان می دهد که خود ارزیابی فراشناخت، خودتنظیمی و طرز فکر رشد را تقویت می کند که همگی برای موفقیت تحصیلی بسیار مهم هستند. این مقاله به بررسی راهبردهای مختلف برای ارتقای خودارزیابی در کلاس می پردازد، از جمله ارزیابی های تکوینی، اعلان های خود بازتابی و فعالیت های بازخورد همسالان. یافته های تحقیقات نشان می دهد که این استراتژی ها می تواند منجر به بهبود نتایج یادگیری دانش آموزان، افزایش انگیزه و احساس مالکیت بر یادگیری شود. چالش های مرتبط با اجرای شیوه های خودارزیابی نیز مورد بحث قرار می گیرد، مانند اضطراب دانش آموز، فقدان خودآگاهی، و نیاز به حمایت موثر معلم. این بررسی با تاکید بر اهمیت توسعه حرفه ای مستمر برای معلمان در پرورش فرهنگ خودارزیابی و تجهیز دانش آموزان به مهارت های لازم برای تبدیل شدن به یادگیرندگان خودراهبر پایان می یابد.

Keywords:

خود ارزیابی , فراشناخت , خودتنظیمی , ذهنیت رشد , یادگیری دانش آموز