پیش بینی بهزیستی روانشناختی بر اساس تمایزیافتگی خود و توانمندی ایگو در دانشجویان متاهل شهر مشهد

پژوهش حاضر با هدف پیش بینی بهزیستی روانشناختی بر اساس تمایزیافتگی خود و توانمندی ایگو در دانشجویان متاهل شهر مشهد انجام گردید. جامعه آماری این پژوهش کلیه دانشجویان متاهل شهر مشهد بودند که تعداد ۱۰۰ نفر به عنوان نمونه به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های بهزیستی روانشناختی ریف (۱۹۸۹)، توانمندی ایگو مارک استروم و همکاران (PIES) و تمایزیافتگی خویشتن اسکورون و فریدلندر (۱۹۸۸) استفاده گردید. داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار SPSS-۲۵ به روش رگرسیون خطی گام به گام مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و نتایج نشان داد بهزیستی روانشناختی رابطه معناداری با تمایزیافتگی خود و توانمندی ایگو دارد. لذا برای افزایش بهزیستی روانشناختی می توان از راهبرد هایی برای افزایش سطح تمایزیافتگی خود و توانمندی ایگو استفاده نمود.

Keywords:

بهزیستی روانشناختی , تمایزیافتگی خود , توانمندی ایگو.